รถสปอร์ตคันหรูมาหยุดที่บ้านหลังหนึ่ง ซึ่งตั้งอยู่บนพื้นที่ที่ห่างไกลจากถนนสายหลักมากพอสมควร เพราะตอนเข้ามาเธอเห็นติณห์หักเลี้ยวเข้ามายังทางที่เป็นถนนสายเล็กๆ จากนั้นก็ขับต่อมาเรื่อยๆอีกหลายกิโลเมตรแล้วเลี้ยวอีกทีเข้าถนนเส้นเล็กๆที่เป็นทางลูกรังอีกเกือบกิโลเมตรกว่าจะถึง ข้าวหอมมองไปที่ตัวบ้านอย่างรู้สึกหวาดระแวง อยู่ๆเธอก็รู้สึกกลัวขึ้นมาอย่างเสียไม่ได้ ยิ่งตอนนี้ใบหน้าของคนที่นั่งนิ่งๆอยู่ข้างๆมันยิ่งทำให้เธอเสียวสันหลังวาบ “ติณห์… ที่นี่ที่ไหนหรอ แล้วปิ่นล่ะ” ข้าวหอมหันไปถามอีกฝ่ายที่เอาแต่นั่งเงียบไม่พูดอะไรมาเป็นชั่วโมงแล้ว ติณห์ก็ยังคงไม่พูดอะไร เขาเปิดประตูลงมาแล้วอ้อมมาทางฝั่งด้านข้างคนขับ กระชากเปิดประตูออกแล้วเอ่ยเสียงดุดัน “ลงมา!” ข้าวหอมตัวสั่นเริ่มกลัวอีกฝ่ายขึ้นมาจับใจ เธอรู้สึกเหมือนโดนเขาหลอกจึงถามออกไปอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ “ปิ่นล่ะ ปิ่นอยู่ไหน” สายตาของติณห์เริ่มแข็งกร้าวอีกครั้ง เพราะคนตัวเล็กตรงหน้าเอาแต่ถามหาเพื่อน ร่ำร้องหาแต่คนอื่นที่ไม่ใช่เขา ทำไมถึงต้องเห็นคนอื่นสำคัญกว่าเขาด้วย! “ไม่มี…. ที่นี่ไม่มีใครทั้งนั้น นอกจากฉัน กับ เธอ” ติณห์ก้มหน้าลงมาพร้อมทั้งกระซิบเสียงพร่า “มะ หมายความว่ายังไง นายหลอกฉันงั้นหรอ” ข้าวหอมใจหายวาบเมื่อรู้ว่าตัวเองโดนหลอก ประกายตาเหมือนกระหายบางอย่างของเขาทำให้เธอกลัว วินาทีนั้นเธอรู้แล้วว่ามันอันตรายเกินไปที่จะอยู่กับเขา ข้าวหอมยกมือขึ้นผลักร่างหนาของคนตรงหน้าสุดแรง “กรี๊ดดดดดดด!!!” วิ่งหนีได้ไม่กี่ก้าวร่างเล็กก็ถูกกระชากกลับมาอย่างแรง พร้อมกับเสียงกระด้างกระชากเสียงใส่อย่างกราดเกรี้ยว “จะไปไหนห๊ะ!!!” ร่างสูงตวัดคนตัวเล็กขึ้นพาดบ่า แล้วหมุนตัวเดินกลับตรงไปยังตัวบ้านพักตากอากาศ ไม่ได้สนใจเสียงกรีดร้องจากอีกคนเลยแม้แต่น้อย “ติณห์ปล่อย ปล่อยเราเถอะนะ ช่วยด้วยฮือๆๆ ใครก็ได้ช่วยด้วย” ส่งเสียงกรีดร้องพลางทุบหลังของคนตัวหนาไปด้วย ทั้งกลัวทั้งโกรธปะปนกันไปหมด แต่ที่แน่ๆคือตอนนี้… เธอเกลียดเขา ร่างเล็กถูกโยนลงบนเตียงอย่างแรง ส่งผลให้เธอเจ็บจุกไม่น้อย ข้าวหอมตวัดสายตามองอีกฝ่ายด้วยแววตาเกลียดชังอย่างเปิดเผย “นายทำแบบนี้ทำไม เกลียดฉันมากแล้วมายุ่งกับฉันทำไม” “ฉันก็ไม่เคยบอกว่าเกลียดเธอนี่” เขาพูดเสียงนิ่งๆ “ฉันบอกแค่ว่า ไม่อยากเป็นเพื่อนกับเธอ” ดวงตากลมโตเบิกกว้างเมื่อเห็นร่างสูงค่อยๆปลดกระดุมเสื้อออกอย่างช้าๆทีละเม็ด “แต่สิ่งที่อยากจะเป็น… คือ ‘ผัว’ เธอต่างหาก” ข้าวหอมตัวชาวาบกับสิ่งที่ได้ยินจากปากของเขา ไม่คิดมาก่อนเลยว่าเขาจะมีความคิดน่าเกลียดแบบนี้กับเธอทั้งๆที่การกระทำของเขาที่ผ่านมามันสวนทางกับคำพูดของเขาชัดๆ หรือจริงๆแล้วนั่นก็ไม่ใช่ตัวตนที่แท้จริงของเขาเหมือนกัน