คำสั่งพญามาร โดย...บัวริน อารัมภบท “หุบปาก” เขาเตือน เห็นได้ชัดว่ากำลังสะกดกลั้นอารมณ์อย่างเต็มที่ หล่อนหน้าขาว ไม่กล้าพูดออกมาอีก น้ำตาไหลพรากออกมาไม่ขาดสาย “คุณพูดมากเกินไปแล้ว” เขาพูดน้ำเสียงกระด้าง “ดีหรือชั่วผมจะเป็นคนตัดสินใจเอง ไม่ใช่ให้ผู้หญิงปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมอย่างคุณมาชี้นำ” เขาช่างหยิ่งในศักดิ์ศรีของตัวเองเสียเหลือเกินนะ แล้วทีหล่อนเล่า เขาไม่คิดบ้างหรือไงว่าหล่อนก็มีศักดิ์ศรีของตัวเองเหมือนกัน “ไปอาบน้ำอาบท่าเสีย เดี๋ยวจะให้คนยกของกินเข้ามาให้ ห้ามออกไปจากห้องนี้โดยเด็ดขาด จนกว่าผมจะมีคำสั่งเปลี่ยนแปลงเป็นอย่างอื่น” รักด้วยใจ บัวริน