เย้ ในที่สุดฉันก็ได้ฝึกงานที่ ‘ฟาร์มบุญทิชา’ ฟาร์มในฝันที่กว่าจะตบตีแย่งชิงกับบรรดาเพื่อนๆ ในภาคมาได้ เลือดตาแทบกระเด็น แต่....แง้ ใครจะไปรู้ว่าต้องมาเจออีตาเจ้าของฟาร์มสุดโหด แถมขี้เก๊กเป็นที่หนึ่ง ไหนจะบทเรียนการฝึกงานที่ทำให้ฉันนึกว่ากำลังฝึกหนักอยู่ในค่ายรด. แต่คนอย่างไอ้ปู๊นไม่มีถอยอยู่แล้ว คอยดู! อะไรกัน นักศึกษาชายสมัยนี้ทำไมถึงได้ดูอ้อนแอ้นบอบบางกันนักนะ แล้วจะฝึกงานสัตวบาลไหวหรือ แต่เอาเถอะ ท่าทางขยันใช้ได้ ...ว่าไงนะ เป็นผู้หญิง!? ฝึกงานมาตั้งนานทำไมเขาไม่เอะใจสักนิด ไม่ได้! ยังไงเขาก็ไม่ยอมให้มีผู้หญิงมาฝึกงานในฟาร์มเป็นอันขาด ทำไมน่ะเหรอ ก็งานแบบนี้มันไม่เหมาะกับผู้หญิงซักกะนิด ที่สำคัญ เขาจะไม่ยอมให้ประวัติศาสตร์ซ้ำรอยเดิมเด็ดขาด เป็นไงเป็นกัน!!!