หากในมือมันมีร่มคันเดียวเท่านั้น ซึ่งพอจะบังแค่แดดฝนสำหรับคนสองคน คือเขากับฉัน แต่หากว่ามีคนอื่นเข้ามาคั่นกลาง จนร่มคันนั้นมันเริ่มเล็กลง สุดท้ายฉันก็เอาตัวเองออกมาจากใต้ร่ม “ถ้าเขาเห็นคนอื่นดีกว่าเรา ก็ต้องบอกว่าลาก่อน” ทว่าสิ่งที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น ลูกตัวน้อย ๆ ที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่ดันติดท้องของเรามาด้วย “ไม่เป็นไรลูก เราจะหนีคนใจร้ายคนนี้กัน อย่าได้มาเจอะมาเจอกันอีกเลย” แต่เชื้อไฟเดิมยังไม่มอดไหม้ แล้วเด็กน้อยคนที่แม่รักมากอยากจะพัดกระพือไฟรักเดิม และทำให้พ่อกับแม่มาอยู่ด้วยกัน เรื่องราวจะเป็นอย่างไรต่อไป มาติดตามกันได้เลยค่ะ ------------------------- โหลดตัวอย่างอ่าน ก่อนซื้อ ------------------------- “คุณกับเธอไม่ได้เป็นแค่เพื่อนกันใช่ไหมคะ” สายตาและน้ำเสียงบ่งชัดถึงความผิดหวัง คณิตศรกลืนน้ำลายลงคอ แต่ก็ทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ ยศวดีกระตุกยิ้มรอลุ้น “คุณพูดอะไรของคุณฮึ... ขวัญ” สาดส่ายสายตาพุ่งเป้าสลับกันระหว่าง ใบหน้าของคณิตศรและยศวดี “หรือมันไม่จริง เพื่อนที่ไหน จะมาบ้านคนอื่นที่อ้างว่าเป็นเพื่อนที่ทำงานร่วมกันเท่านั้น แต่มาแบบเช้าถึงเย็นถึง ฮึ... อย่างนี้ไม่เรียกว่า นางหน้าด้าน จะให้ขวัญเรียกหล่อนว่าอะไร บ้านของตัวเองไม่มีหรือไง” “ขวัญ คุณหัดเป็นคนใจแคบตั้งแต่เมื่อไหร่ฮะ” ใบหน้ามึนตึงเหมือนกับคนโดนของ พอถูกจับได้ไล่ทันก็ทำตัวบ่ายเบี่ยง ขวัญดาวกำมือแน่นสนิทจนเล็บคมยาวจิกหายไปบนเนื้อผิว “จะให้ฉันใจกว้าง โดยการให้ใช้สามีร่วมกับคนอื่น อย่างนั้นนะเหรอคะ บอกมาสิว่า... คุณต้องการแบบนี้ ใช่ไหม…” เธอสะอึกสะอื้นด้วยแค้นใจ หัวใจเหมือนถูกบีบ มันอัดแน่นที่เต็มไปด้วยความผิดหวัง