ในช่วงเวลาสำคัญแห่งการสถาปนาราชวงศ์ใต้ คงไม่มีใครในราชสำนักกล้าแย้งว่าโหยวเหมี่ยวไม่ใช่ยอดนักปราชญ์ และเนี่ยตันกับหลี่จื้อเฟิงไม่ใช่ยอดนักรบ แต่ยังมีบางคนคลางแคลงในตัวฮ่องเต้องค์ใหม่อย่างจ้าวเชา ซ้ำยังมีกลุ่มที่ต้องการให้อดีตรัชทายาทกลับมาสืบทอดบัลลังก์ คราแรกโหยวเหมี่ยวไม่เข้าใจความคิดของคนเหล่านั้นเลย ทว่าไม่นานเขาก็ค่อยๆ ตระหนักได้ถึงความจริงข้อหนึ่ง... ความจริงที่ว่าการเปลี่ยนตัวกษัตริย์อาจเป็นหนทางที่จะได้มีชีวิตรอด ในใจของโหยวเหมี่ยวเริ่มมีความหนักอึ้งบางอย่างกดทับเอาไว้ ด้วยว่าลึกๆ แล้วตัวเขาก็รู้ดีว่าวันที่รวบรวมแผ่นดินจงหยวนกลับคืนมาได้สำเร็จ อาจเป็นวันที่ตนเอง หลี่จื้อเฟิง และเนี่ยตันต้องจบชีวิต