เมื่อความเข้าใจผิดเกิดขึ้นตั้งแต่แรกเห็น... เธอมองเขาว่าเป็นผู้ร้ายลักพาตัวเพื่อนสาวสุดที่รักของเธอไป แต่เขากลับมองว่าเธอเป็นพวกเรียกร้องความสนใจเพราะแค่ต้องการอะไรบางอย่างจากเขา กวินซึ่งเป็นหนุ่มนักรักจึงมอบของกำนัลชิ้นเลิศให้เพื่อเป็นการตอบสนองความต้องการของเธอโดยการจูบ... แล้วอารียาจะทำเช่นใดเล่า เมื่อจูบแรกของเธอมันถูกผู้ชายมากรักอย่างเขาชิงไปเอาดื้อๆ ซะอย่างนั้น แล้วเขาจะทำเช่นไร เมื่อรสจูบของเธอมันช่างเย้ายวนอารมณ์ให้หัวใจของเขาเต้นผิดจังหวะได้อย่างแปลกประหลาด... “คุณมันก็ไม่ต่างไปจากผู้หญิงคนอื่นๆ เหมือนกัน” เขายอกย้อน “ไม่จริง... ฉันไม่ได้...” “ไม่ต้องแก้ตัวหรอก ในเมื่อการกระทำทุกอย่างมันฟ้องอยู่แล้ว” “แล้วคุณล่ะดีนักเหรอ... ก็ดีแต่รังแกคนที่ไม่มีทางสู้” “ผมไม่ได้รังแกใคร และจำเอาไว้ว่า ผม ไม่ได้รังแกคุณ” “ถ้าไม่เรียกว่ารังแก แล้วจะเรียกว่าอะไร ในเมื่อคุณกำลังจะ...” หญิงสาวพูดไม่ทันได้จบประโยค น้ำเสียงหวานๆ ก็ถูกกลืนลงไปในลำคออีกครั้ง เรียวปากหยักได้รูปโฉบวูบลงมาประทับเรียวปากบางสีชมพูระเรื่อ เมื่ออารียาเริ่มเถียง เขาไม่อยากให้คำพูดที่เธอใช้แก้ตัวมาทำให้หัวใจของเขาเจ็บแปลบไปมากกว่านี้ “ผมจะทำอะไรคุณเหรอพลอย... ไหนลองบอกให้ผมได้ยินชัดๆ ซิ” ชายหนุ่มเอ่ยเสียงแหบพร่า พลางสบตากับดวงตาใสแป๋วด้วยแววหิวกระหาย “คุณกำลังจะ...” อารียายังไม่ทันได้พูดอะไร “ผมกำลังจะรักคุณ...” ชายหนุ่มโน้มใบหน้าเข้าไปใกล้จนชิดเรียวปาก “ไม่จริง! คุณกำลังจะข่มขืนฉัน” อารียาเถียงกลับ โดยลืมคิดไปเลยว่าเรียวปากของตนประชิดอยู่กับเรียวปากหยัก ทำให้คนที่กำลังรอจังหวะอยู่แทรกเรียวลิ้นเข้าไปชิมรสในโพรงปากนุ่มนั้นได้ทันท่วงที ลิ้นน้อยไร้ประสบการณ์ไล่หนีการตามล่าอย่างไม่หวาดไม่ไหว เขาช่างรู้ใจเธอไปเสียทุกอย่าง ไม่ว่าเธอจะหลบไปทางไหน ก็ไม่วายที่จะโดนเขากีดกันหรือไล่ได้ทันราวกับว่ามานั่งอยู่กลางใจเธออย่างนั้น “อืมมม...” ชายหนุ่มครางงึมงำในลำคอ เมื่อความหวานในโพรงปากนุ่มมันช่างถูกใจเสียยิ่งกว่าอะไรดี เรียวลิ้นอุ่นชื้นกระหวัดหยอกเย้าอย่างร้อนแรง ดูดดื่มกลืนกินอย่างคนหิวกระหาย ความวาบหวามเริ่มก่อเกิดขึ้นที่อกแกร่ง ความร้อนวูบวาบเกิดขึ้นบริเวณช่องท้องของเขา