“ผมเคยบอกคุณ ว่าหากลำบากก็บอก ผมจะช่วย” ชายหนุ่มว่า เขาไม่รู้เธอทำไปด้วยเหตุใด แต่ความรู้สึกก็เสียไปแล้ว จันทร์นิลก็เพิ่งนึกได้ตอนที่เขาพูดนี่แหล่ะ เธอลืมเขาไปเลย คิดแต่ว่าจะช่วยนางฮอลลี่ยังไง “ฉันไม่อยากรบกวน” ได้แต่บอกปัดไปเท่านั้น หากแต่มันกลับทำให้คนฟังขำ แค่ไม่อยากรบกวนเขา ก็เลยยอมทำแบบนี้ “ช่างเถอะ ในเมื่อตอนนี้ผมจ่ายค่าตัวคุณไปแล้ว คืนนี้คุณเป็นของผม ถอดเสื้อผ้าออกสิ” พูดต่อเลย หาได้สนสีหน้าของเธอ ก็ในเมื่อเธอคิดว่าเก่งพอที่จะช่วยเหลือตนเองได้ ฉะนั้นคงไม่ต้องการให้เขาช่วยอะไรแล้ว “ถอดเหรอ?” ทวนคำ เธอคิดว่าเขาจะเห็นแก่ที่รู้จักกัน จะไม่แตะต้องเธอซะอีก “ก็คุณขายตัวเองให้ผมแล้ว” พูดออกมาตรงๆ