"จะนอนต่อหรือจะอาบน้ำ"เสียงของพยัคฆ์เรียดสติให้กับออกัสได้เป็นอย่างดี "เชี่ยแมร่ง"ออกัสที่เหมือนประมวลภาพที่เกิดขึ้นทั้งหมดได้แล้วก้เอ่ยออกมาอย่างตกใจไม่น้อยและมองไปที่คนตัวโตที่พบว่าเขามีเพียงผ้าขนหนูพันรอบเอวอยู่แค่นั้น ทำใให้เขาหันกับมามองสำรวจตัวเองอีกครั้งที่ตอนนี้ใใส่เสื้อคลุมอยู่ "ตกใจอะไร จะอาบหรือจะนอนต่อ"เสียงที่เรียบเฉยถามออกมาอย่างใจเย็นเพราะถ้าเป็นคนอื่นเขาไล่ออกไปแล้ว แต่อย่างว่าคนอย่างเขาไม่เคยให้ใครเข้ามาในพื้นที่ส่วนตัวไม่ว่าจะบ้านหรือคอนโดเลยสักครั้งยกเว้นคนที่นั่งอยู่บนเตียงเขาตอนนี้ "มึงทำไรกู"ออกัสเอ่ยออกมาอย่างตื่นตระหนกไม่น้อย "เปล่า มึงบอกให้ดูช่วย กูก็ช่วย" "ไอ้เชี้ย กูไม่ได้หมายความว่าให้มึงทำแบบนี้"ออกัสเอ่ยออกมาอย่างเหมือนคนที่สิ้นหวังกับสิ่งเจ้าตัวเจอในตอนนี้ "อ้าวกูเห็นมึงเริ่มนะไม่ใช่กูเริ่ม"คำพูดของพยัคฆ์ทำให้ออกัสเงียบแล้วคิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้น  "กูต้องขอบคุณไหม"ออกัสก้มหน้าแล้วเอ่ยออกมาอย่างไม่ค่อยโอเคกับเหตุการณ์ที่เกิดเลยแม้แต่น้อ จนพยัคฆ์สังเกตุเห็นอาการ