“อย่าทำ...อะ...ไรฉันเลย” เสียงหวานสะอื้น แต่มันไม่ได้ทำให้เตชินทร์รู้สึกเห็นใจเลยแม้แต่น้อย เพรราะความแค้นที่เข้ามาบดบังทุกสิ่งทุกอย่าง “ไม่ได้หรอกคนสวย...เดี๋ยวไว้เราขึ้นสวรรค์กันก่อนนะ ที่รักก็จะรู้ว่าผมลีลาดีแค่ไหน” “คะ...คนเลว” ดวงตาสวยจ้องมองใบหน้าคมสันด้วยความเจ็บปวด “จะว่าฉันเลวก็ได้เทียร่า แต่เพราะเธอทำตัวของเธอเอง เธอมันผู้หญิงแพศยา โดนแบบนี้ก็ดีแล้ว!!!” เพราะเธอที่ทำให้น้องชายของเขาต้องตาย เขาจะทำให้เธอต้องตายทั้งเป็น “ฉะ...ฉันไม่เคย...ทะ...ทำร้ายใคร” ตอนนี้เทียร่างงไปหมดแล้วว่าชายหนุ่มพูดอะไรกันแน่ เขาทำเหมือนกับว่าเธอผิด แต่เธอไม่เคยทำร้ายใครแม้แต่คนเดียว