“ฉันเคยสงสัย ว่าถ้าตายไป แล้วบรรดาสมุดบันทึกเก่าๆ ที่ฉันขีดเขียนความคิด ความรู้สึก และความลับเอาไว้ จะเป็นเช่นไร จะมีใครมาอ่าน และจะเกิดอะไรขึ้นกับความลับของฉัน เคยคิดจะเผาทิ้ง แต่ก็เสียดายทุกครั้ง ฉันนึกไม่ออกจริงๆ และยังหาคำตอบมาบอกตัวเองไม่ได้ว่า จะทำอย่างไรกับสมุดบันทึกเหล่านั้น ไม่เพียงแต่ถ้อยคำเท่านั้นที่จะถูกเปิดเผย ความรู้สึกอันซ่อนเร้น อารมณ์อันเร้นลับก็คงถูกคลี่แผ่ บางครั้ง ฉันรู้สึกว่า ทุกถ้อยคำในสมุดบันทึกมีพลัง มีอำนาจ แต่เมื่อได้พบจดหมายเก่าๆ เหล่านั้น และอ่านมัน ฉันกลับนึกรักที่มันยังคงอยู่ ไม่หายไปไหน ฉันรักทุกข้อความ ทุกถ้อยคำในจดหมายของผู้ชายที่ชื่อ สืบสาย สายสฤต ฉันได้กลิ่นอายของความลับในความรักของเขา รู้สิ เพราะฉันเองก็มีความลับเหมือนกัน” นี่คือบันทึกของตระการตา หลังจากเข้าไปรับงานซ่อมจดหมายรักของสืบสาย บิดาของชายหนุ่มนักธุรกิจชื่อดัง--สรัล สายสฤต หล่อนค้นพบความลับในความรักที่ทำให้ตัวตนของใครบางคนแตกสลาย ตระการตาเข้าใจ ...เข้าใจภาวะเช่นนั้นดีที่สุด เพราะตัวตนของหล่อนก็เคยแตกสลายมาแล้วเช่นกัน