" ซีนอสเดินตรงเข้าหาเมือนถูกมนต์สะกด แทบไม่รับรู้ถึงสภาพรอบตัวเลย สายตาจ้องจับอยู่ที่ผู้หญิงที่เดินเข้าหา ผู้หญิงที่ส่งแรงกำปั้นเข้าใส่อย่างแรง มีร่าช่าง...ข่างสวยละลานตา สวยชวนตะลึง เหลือเชื่อ เป็นดั่งจินตนาการที่เขาวาดไว้ว่าเธอจะออกมาเป็นยังไงในเสื้อผ้าที่เหมาะสม แต่งหน้าพอดีและผมเข้ารูปเป็นทรง ล้วนแต่เป็นจริง เยี่ยมเกินกว่าที่คิดซะอีก สายตาเชี่ยวชาญของซีนอสมองกวาดทั่วทั้งตัวปราดเดียว ผมยาวดูนุ่มราวแพรไหมเป่าแห้งแล้วเสยจากใบหน้า ใบหน้านั้นก็แสนบริสุทธิ์ผุดผ่อง แต่งหน้าเพียงเบาบางชนิดตรงข้ามกับครีมพอกหนาเตอะที่กาสิโนอย่างฟ้ากับดิน ตอนนี้ เธอแลเงาสีที่เปลือกตาด้วยสีเคลือบมันพอมีสีธรรมชาติ แล้วยังชุดที่ใส่นั่น...ซีนอสต้องยอมคารวะพนักงานขายที่บูติคเลยว่าเลือกได้เหมาะเหลือเกิน หรือว่าจะเป็นมีร่า สตีเฟ่นที่เลือกชุดที่เรียบๆ แต่ตัดเข้ารูปทรง เป็นชุดเปลือยแขนสีน้ำตาลกาแฟที่รับกันดีกับผมสีบลอนด์จะเป็นของจริงหรือย้อม ซีนอสไม่รู้และไม่สน รู้แต่ว่าในที่สุดก็ได้เห็นมีร่า สตีเฟ่น ในแบบที่อยากเห็นนับตั้งแต่ที่ยื่นหน้าออกจากรถเมื่อคืนเพื่อจะเสนอพาเธอไปส่งบ้าน หลังจากที่วางแผนให้เธอตกรถเมล์เล่น"