“ผมไม่ได้คิดจะขอให้คุณแต่งงานกับผมฟรี ๆ หรอกนะภรันดา แต่มันเป็นการ ‘ว่าจ้าง’ ผมจะให้คุณ หนึ่งล้านบาท สำหรับการแต่งงานครั้งนี้ ผมคิดว่าคุณน่าจะสนใจนะ ห้าแสนสำหรับใช้หนี้การพนันของพ่อคุณ และอีกห้าแสนสำหรับอนาคตของคุณและแม่...และผมก็มั่นใจด้วยว่าข้อเสนอนี้ก็จะทำให้คุณไม่กล้ายุ่งเกี่ยวกับน้องชายผมอีก เพราะถ้าคุณทำ ทุกอย่างจะเป็นโมฆะในทันที” “คุณ!...”ภรันดาถึงกับพูดอะไรไม่ออกหลังได้ฟังคำพูดของชายหนุ่ม หญิงสาวรู้สึกถึงความร้อนระอุที่แล่นพล่านขึ้นสู่ใบหน้าตัวเอง ความกระดากอายพุ่งขึ้นเป็นริ้ว ๆ จนไม่กล้าแม้แต่จะมองสบตาชายหนุ่ม “อ่อ...ผมบอกอีกอย่างละกันนะ เอาไว้ให้คุณเก็บไปตัดสินใจ ถ้าคิดจะรอเงินจากนายวินอยู่ล่ะก็ เลิกหวังซะ!” อนุวัตรไม่ได้คิดเหยียบย่ำคนที่ตกเป็นรองในทุก ๆ ทางอย่างเธอ แต่เพราะเขาจำเป็นต้องทำและมันเป็นทางเดียวที่จะทำให้ปัญหาทุกอย่างจบลง และเธอคนนั้นจะมีความสุข ชายหนุ่มทิ้งท้ายไว้ด้วยการบอกระยะเวลาในการคิดไตร่ตรองของหญิงสาวไว้ให้ก่อนตนจะลุกเดินจากไปโดยไม่มีคำลา เรื่องนี้เป็นนิยายรักโรแมนติคเบา ๆ นะคะ ฝากติดตามผลงานชิ้นนี้ด้วยนะคะ