หอพระสมุดวชิรญาณได้ต้นฉบับพงษาวดารนี้จากวัดพระแก้ว กรุงพนมเปญ กัมพูชา โดยพระพิมลธรรมแห่งกรุงรัตนโกสินทร์แต่งเป็นภาษามคธ จำนวน ๗๙ บท และพระยาพจนสุนทร เป็นผู้แปลเป็นภาษาไทย จัดพิมพ์ทั้ง ๒ ภาษากำกับไว้ด้วยกัน ว่าด้วยพระราชพงษาวดารกรุงเก่า และการสังคายนาพระไตรปิฎกในสมัยรัชกาลที่ ๑ นอกจากได้ศึกษาประวัติศาสตร์กรุงศรีอยุธยาจนถึงเสียกรุงแล้ว ยังได้ศึกษาภาษามคธที่ใช้กันในสมัยกรุงรัตนโกสินทร์ด้วย