(เธอดูนั่นสิ ผู้หญิงหน้าไม่อาย เป็นชู้กับพ่อเลี้ยงของตัวเองจนคนเป็นแม่ตรอมใจตาย) (น่าสงสารกันยามันเหมือนกันนะ มีลูกสาวก็ลูกสาวนิสัยแย่ๆ แย่งแม้กระทั่งผัวใหม่ของแม่) (นั่นสิ เราอย่าไปยุ่งกับผู้หญิงคนนี้เลย ไปกันเถอะ) แก้วใสได้ยินทุกประโยคทุกคำพูด ที่ป้าร้านขายอาหารทำสั่งนินทาเธอ แต่หญิงสาวก็พยายามจะไม่ใส่ใจ และรีบเดินกลับบ้านของเธอทันที ตั้งแต่ที่ผู้เป็นแม่เสียชีวิตไป เพราะเกิดอาการเส้นเลือดในสมองแตกแบบฉับพลัน หลังจากที่แต่งงานใหม่และย้ายเข้ามาอยู่ที่บ้านของสามีใหม่ได้เพียง 2 ปีเท่านั้น เมื่อผู้เป็นแม่ตาย หญิงสาวก็ยังอาศัยอยู่ที่บ้านของพ่อเลี้ยงของเธอต่อ ด้วยเหตุผลที่ว่า บ้านหลังเดิมที่เธอเคยอยู่กับแม่นั้นได้ขายไปก่อนที่แม่จะพาเธอย้ายมาอยู่กับผู้เป็นพ่อเลี้ยงแล้ว ถ้าเธอจะออกจากบ้านพ่อเลี้ยงไป เธอต้องไปเช่าบ้านอยู่คนเดียว ซึ่งพ่อเลี้ยงของเธออย่างอคินก็ไม่ยอม เพราะว่าเป็นห่วงหญิงสาว ทำให้เธอยอมอยู่กับพ่อเลี้ยงต่อไป และความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับพ่อเลี้ยงก็สนิทกันมากขึ้น เมื่อสนิทกันมากยิ่งขึ้น เวลาที่ออกไปข้างนอกด้วยกัน จึงเป็นที่จับตามองของป้าข้างบ้านหรือมนุษย์ป้าทั้งหลาย ที่เอาเรื่องของเธอและพ่อเลี้ยงไปพูดเสียๆหายๆไม่หยุดสักที จนตอนนี้เธอก็เริ่มชินกับมนุษย์ป้าทั้งหลายแล้ว "เป็นอะไรหรือเปล่าหนูแก้วใส ทำไมถึงเดินมาก่อนป๊า" "ก็เรื่องเดิมๆนั่นแหละค่ะ แก้วเบื่อมนุษย์ป้าทั้งหลาย" "หนูแก้วใสไม่ได้เป็นต้นเหตุทำให้กันยาตาย หนูอย่าใส่ใจเลย" "ถึงแก้วจะไม่ได้เป็นสาเหตุที่ทำให้แม่ต้องตายก็จริง แต่ตอนนี้แก้วกับป๊า..." "หนูไม่ได้เป็นชู้ จำคำป๊าไว้" "...ค่ะ แก้วจะจำคำของป๊าเอาไว้ให้ขึ้นใจ"