“พ่อครับดินเสียบริสุทธิ์แล้วอ่ะ” “อย่ามาปัญญาอ่อนนะพี่ดิน เฟิร์นต่างหากที่เสียหาย”กิ่งเฟิร์นลุกขึ้นกระทืบเท้าปึ้งปังหลังจากโดนมานั่นห้องโถงใหญ่ เพื่อรับโทษจากเดชา ที่ตีหน้านิ่งแต่แอบยิ้มกริ่มอย่างถูกอกถูกใจที่บดิมทร์โดนกิ่งเฟิร์นปล้ำ ลูกชายเขาไม่เคยทำให้ผิดหวังสักครั้ง อย่างนี้สิลูกพ่อ “หนูไปปล้ำพี่เขานะคะลูก” “กรี๊ดดดคุณแม่ก็เข้าข้างเขาเหรอคะ หน้าอย่างเฟิร์นเนี่ยนะจะปล้ำพี่ดิน เฮอะ!” “อ้าวพูดแบบนี้ผมเรียกสินสอดแพงนะณกานต์ดา ลูกสาวคุณทำเหมือนลูกชายผมเป็นดอกไม้ริมทางนี่นา” “นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน กรี๊ดดดดดดดดดดดดด” “ไม่!!!”แต่งงาน? เดี๋ยวนี้ยังมีอีกเหรอได้เสียกันแล้วจับแต่งงาน ไม่งั้นก็แต่งงานกันล้นประเทศแล้วบ้าจริง สองเสียงผสานขึ้นสูงค้านหัวชนฝา จนเหล่าพ่อแม่ถึงกับกุมขมับในความดื้อของสองสาว จะจับปูใส่กระด้งคงต้องจับหักก้ามหักขาให้ไต่ไม่ได้ “ทำไมจะไม่ได้ฮะ! ในเมื่อเฟิร์นฟันดินลูกป๊าแล้วก็ต้องรับผิดชอบ”กิ่งเฟิร์นกรีดร้องในใจเบาๆก่อนจะยกน้ำดื่มอึกใหญ่ ตอนนี้เธอเครียดกว่าเตรียมแอดมิชชันอีกให้ตายสิ “ใช่! หนูก็แอบเจาะไข่แดงลูกอาแล้วใช่ม๊ายยยยย ถ้าหนูออมไม่รับผิดชอบตาปลื้มอาจะฟ้องให้หมดตัวเลย ตระกูลอาเป็นผู้พิพากษาเก่านะ หรือจะลองฮึ”ร่างบางเลิกคิ้วมองพ่อของผู้ช่วยหนุ่ม จิ้มชมพู่ชิ้นใหญ่เข้าปากแล้วเคี้ยวกรวบๆท้าทายสายตาที่มองมา เธอไม่อยากจะไร้มารยาทแต่ไม่อยากจะให้ความสนใจกับคำพูด “ดากับอรจะรับผิดชอบตาดินกับตาปลื้มเองค่ะ เราไม่ให้ลูกสาวเราไปฟันใครแล้วทิ้งแน่นอน” “ฟัน? นี่แอบซ่อนกล้องกันรึเปล่าคะ” “หนูออมคะ คุณแม่อรไม่อนุญาตให้หนูพูดจาไม่รับผิดชอบแบบนี้นะคะขอโทษคุณอานทีกับคุณอานัทเดี๋ยวนี้ คุณแม่อรไม่เคยสอนนะคะ วางส้อมลงนะ”ออมสินยิ้มค้างก่อนจะยกมือไหว้พ่อแม่ของปรมินทร์ พูดเบาๆที่ทำเอาคนได้ยินสะอึกกันเป็นแถบ “วางแผนละครแกใหญ่กันแหงๆ เฮ้อ” “เฟิร์นกับออมเสียหายต่างหาก” “กิ่งเฟิร์น! ออมสิน! ป๊าตามใจเรามากแล้วนะครั้งนี้ป๊าจะไม่ตามใจเราอีก” กิ่งเฟิร์นกับออมสินถึงกับหน้าเหวอในความคิดของผู้ใหญ่แต่ละฝ่าย กิ่งเฟิร์นน่ะไม่เท่าไหร่ แต่เธอออมสินนี่สิแค่กอดกับผู้ชายหน้าบ้านถึงกับโดนตามพ่อแม่ของนายเป็นปลื้มมาเจรจา แถมยังมาภายในเวลาไม่ถึงห้านาที เหมือนจะวางแผนอะไรไว้หมด ทุกอย่างเหมาะเจาะ จนผู้ใหญ่ตกลงว่างานแต่งงานของเธอและกิ่งเฟิร์นจะจัดด้วยกัน วันนี้มันวันมหาประลัยโคตรซวยวันหนึ่งในชีวิตออมสินเลยให้ตายสิ “นี่มันจะบ้าไปหมดแล้ว พวกลุงๆป้าๆเป็นอะไรกันคะ ออมแค่กอดผู้ชายไม่ได้ปล้ำกันหน้าถนน แล้วนี่อะไรจะให้ออมแต่งพร้อมยัยเฟิร์น แม่กับพ่อบ้ารึเปล่าคะ ออมไม่แต่ง” “ไม่ได้ เตี่ยปลื้มเขาเป็นคู่ค้าธุรกิจกับพ่อพ่อไม่อยากให้บาดหมางกันด้วยเรื่องไม่เป็นเรื่อง” “แต่...” “พ่อยังไม่จ้วกเราเรื่องรอยที่คอนะออมสิน ถ้าไม่เงียบพ่อจะไม่ไว้หน้าลูกแล้วนะ”ออมสินยกมือตะบบรอยบนคอ จนกิ่งเฟิร์นหันมาทำตาโตมองก่อนจะกระซิบถามเสียงร่าเริง “แกฟันเด็กนั่นแล้วเหรอ เป็นอมตะเลยสิคริคริ” “บ้านแกสิ”