“ไม่ต้องตกใจกลัวผมหรอกครับ...ผมเป็นทูตสวาทจริงๆ...ไม่ใช่เพื่อนของอรรถอย่างที่คุณสงสัย...ผมมีหน้าที่มามอบพรแห่งกามารมณ์ให้คุณได้มีความสุขสามข้อด้วยกัน” “พรกามารมณ์...” ก่อฤกษ์ทวนคำ “พูดอะไรผมไม่เข้าใจ ออกไปจากห้องผมเลยนะ ไม่อย่างนั้นมีเรื่องแน่” ก่อฤกษ์ขู่ ขณะที่คนถูกขู่ยังคงยืนอยู่ที่เดิม ไม่ได้มีท่าทีจู่โจม หรือคุกคาม หากก็อดหวั่นกลัวไม่ได้อยู่ดี เพราะไม่เหมือนกับอรรถกร ถึงจะมีปัญหากัน แต่ก็ถือว่าคุ้นหน้าคุ้นตากัน แล้วตอนนี้นี่ใคร ไม่เคยเห็นมาก่อน แถมยังมาบอกว่าตัวเองเป็นทูตสวาท ที่จะมอบพรสวาทสามข้อให้อีกต่างหาก “คุณทำอะไรผมไม่ได้หรอก หรือแม้คุณจะตะโกนเรียกใครมาช่วย ก็ไม่มีใครได้ยินหรอกครับ เพราะผมมีความวิเศษ ที่สามารถปิดหูปิดตาไม่ให้คนอื่นๆ เห็นหรือได้ยิน” ทันทีที่บุคคลปริศนาพูดจบ ก่อฤกษ์ตะโกนขึ้น...ลองของ “ป้าเตือนครับ...ป้าเตือน...” ฝ่ายคนถูกลองของที่แนะนำตัวว่าชื่อหฤหรรษ์ยิ้ม แล้วพูดขึ้น “ไม่เชื่อจริงๆ เหรอครับ ว่าผมมีความวิเศษ...งั้นดูนี่” พูดพร้อมๆ กับแบมือมาข้างหน้า ทันใดนั้นเองขวดน้ำหอมที่ตกอยู่กับพื้นก่อนหน้านี้ลอยขึ้นมาอยู่บนมือนั้น