“ฉันหยุดแน่สาวน้อย” ปากพูดแต่ร่างแกร่งยังคงคลานเข้าไปใกล้ๆ “แต่ต้องคิดค่าดอกเบี้ยจากเงินหนึ่งล้านบาทเสียก่อน” ไม่มีเวลาให้หล่อนได้บิดกายหนีไปไหน เมื่อเสือร้ายตะครุบลงที่ข้อเท้าเล็กๆ แล้วกระชากลากมานอนขึงพรืดอยู่ใต้ร่างใหญ่อย่างรวดเร็ว “ว้าย! ปล่อยนะ!” พีรดาดิ้นเร่า และพยายามต่อสู้ขัดขืนเต็มกำลัง ทว่ามีหรือที่แรงอันน้อยนิดดั่งมดปลวกของหนูหริ่งตัวน้อยจะไปทัดทานพละกำลังอันมหาศาลของพญาเสื้อร้ายได้ มือหนาๆ ฉีกทึ้งเสื้อตัวหลวมโคร่งออกจากกันจนขาดวิ่น ก่อนจะตลบเอาชั้นในตัวจิ๋วเกี่ยวร่นขึ้นไปกองอยู่เหนือเนินทรวงที่อวบขาวผุดผาดดุจหยวกกล้วยทันที