ชลวีร์และอาคิรา แม้ครั้งหนึ่งทั้งคู่จะเคยฝากหัวใจเอาไว้ร่วมกัน…มีฝันร่วมกัน เส้นทางความรักราวปูลาดด้วยกลีบกุหลาบอันแสนหวาน หากชีวิตมักเป็นเรื่องยากเสมอ ความสุขไม่เคยอยู่กับใครคงทน เฉกเช่นความทุกข์ก็แค่แวะเวียนมาทักทายเท่านั้น “คุณชลวีร์ เป็นผู้ถือหุ้นมากที่สุดของที่นี่ และดำรงตำแหน่งเป็นกรรมการผู้จัดการ” ชื่อนั้นแล่นปลาบเข้าสู่หัวใจคนฟัง และมันช่างเสียดแทงยิ่งนัก ดวงหน้าขาวสวยจัด เบือนมองบุรุษเจ้าของชื่อ ผู้มีดวงหน้าคมเข้มคนนั้นทันที และเขาเองก็มองตรงมาเช่นกัน กิริยาน้อมศีรษะยังดูสุภาพ…แต่เนื้อใน…ใจอำมหิต! “ผมยินดีเป็นอย่างยิ่งที่คุณอาคิราตกลงใจร่วมลงทุนกับบริษัทของเรา” เสียงห้าวเคยคุ้นกี่เดือน…กี่ปีหรือตราบแผ่นดินกลบหน้าเธอก็ไม่เคยลืมผู้ชายคนนี้…แต่เขากลับไร้วี่แววที่จะจดจำเธอได้ เมื่อความรัก แปรเปลี่ยนเป็นความเกลียด เคียดแค้น ชิงชัง แรงพยาบาทจึงถูกขับเคลื่อนเพื่อเอาชนะอีกฝ่าย วิธีการจะถูกหรือผิดนั้น อาคิราไม่เคยใส่ใจ…สิ่งเดียวที่ต้องการคือ ยัดเยียดความเจ็บปวด ทุกข์ทน คืนให้อีกฝ่ายอย่างสาสม!แม้ในส่วนลึกของหัวใจตนจะทุกข์ทรมานเฉกเช่นเดียวกัน ทุกข์เพราะยังรัก ทุกข์เพราะยังอาลัย กระแสหัวใจต่อสู้กันอย่างรุนแรง “ตอนนี้ผมชดใช้ให้คุณหมดแล้วอาคิรา…ทั้งเกียรติยศ ศักดิ์ศรี หรือแม้แต่หัวใจของผมเอง…ผมก็ใช้คืนให้คุณ” “มันยังไม่หมด! มันยังไม่สาสมที่พวกคุณทำกับครอบครัวของฉัน ทำลายชีวิตฉันจนแหลกเหลวไม่มีชิ้นดี แค่นี้มันยังน้อยไปกับความเกลียดที่ฉันมีต่อคุณชลวีร์ ได้ยินไหมว่าฉันเกลียด เกลียดคุณ!” ในความเกลียด แท้จริงแล้วยังเจือปนด้วยรอยรักเสมอ …อาคิราไม่เคยลืมชลวีร์ได้เลย แต่เธอฝังเขาเอาไว้ในส่วนลึกที่สุดของหัวใจต่างหากเล่า…