"ทำไมต้องมาที่นี่" เรย์ถามฟางแก้ว "มาทำงาน อยากได้เงิน" เรย์ส่ายหัว เขารู้จักฟางแก้วในฐานะแขกประจำของเธอ เขาแวะไปหาเธอทุกครั้งที่มาเชียงใหม่ "แล้วรู้มั้ยต้องทำอะไรบ้าง" "ก็มาให้เขาเอา" "ทำไมร่านนักนะ รับแขกที่ร้านยังไม่พอเหรอ ต้องถ่อมาขายถึงที่" "นี่คุณ มันเป็นอาชีพของฉันนะ ทำไมต้องโกรธขนาดนั้น" ถ้าเป็นคนอื่นเรย์จะไม่ว่าเลย แต่นี่เป็นมาคอส หากเจ้านายเขาติดใจรสสวาทของฟางแก้วเหมือนเขา แล้วหากมาคอสไม่ยอมปล่อยให้เธอไป หมายความว่าเรย์จะไม่มีสิทธิ์ได้ไปหาเธออีก หรือนี่จะเป็นครั้งสุดท้ายที่เขาจะได้สัมผัสกับเสน่ห์ความร่านสวาทของหล่อน เรย์จัดการถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกจนล่อนจ้อน ฟางแก้วเองก็ไม่รอช้า เธอรู้งานของเธอดีจัดการถอดเสื้อผ้าตัวเองออก แล้วตรงเข้าไปนัวเนียกับเรย์ "ฉันจะไม่มีวันให้อภัยเธอ" "ทำให้ฉันตายคามือคุณไปเลยสิ" ฟางแก้วยั่ว เรย์ยกร่างอ้อนแอ้นขึ้นอย่างง่ายดาย ขาเรียวเกี่ยวเอวแข็งแรงไว้ ส่วนสงวนจ่อประชิดสะดือชายหนุ่ม "เลือดในตัวคุณยังร้อนเหมือนเดิมเลยนะ" ฟางแก้วกระซิบแผ่วเบาที่ข้างหู เรย์สับสนความต้องการของตัวเอง กับผู้หญิงคนอื่นที่เขาทำหน้าที่ 'เช็คของ' ให้มาคอส เขาไม่ได้รู้สึกอะไรนอกจากเสียวซ่านไปกับรสสวาทที่พวกหล่อนมอบให้ และตัดสินว่าผ่านหรือไม่ผ่านแค่นั้น "ถ้าฉันให้เธอไม่ผ่านล่ะ" "ฉันจะฆ่าคุณ"