เป็นเรื่องราวของผู้หญิงคนหนึ่งอายุสามสิบกว่าเข้าไปแล้ว จารวี เธอใช้เงินเป็นล้านซื้อผู้ชายมาอยู่ด้วย (ก็ได้หรอ?) ด้วยเหตุอะไรบางอย่าง แต่ว่ามันคืออะไรกันล่ะ? อชิระ เป็นเด็กหนุ่มที่เพิ่งจบมหาวิทยาลัย เขาตกหลุมพลางที่เธอขุดเอาไว้อย่างแนบเนียน แต่คนแบบเขาจะยอมให้เธอใช้พันธะนั้นผูกต่อไป หรือเขาจะเป็นคนผูกมันเสียเองล่ะ เนื้อหา ข้อความใดๆ เกิดจากจินตนาการของผู้เขียน ไม่ได้ตั้งใจให้เกิดความเข้าใจผิดต่ออาชีพใด หรือบุคคลใด หากเนื้อหาไปเกี่ยวข้องกับบุคคลใด บุคคลหนึ่ง ผู้เขียนขออภัยมา ณ ที่นี้ค่า “นี่คืออะไรครับ”เขาวางมันลงตามเดิมพร้อมกับถามหญิงสาวตรงหน้า ใบหน้าหวานที่หงิกตลอดเวลาดั่งคำเขาว่าจริงๆ ชุดสูทที่เธอสวมอยู่เข้าชุดกับกระเป๋าหนังราคาเฉียดล้านที่เธอถืออยู่ “ฉันให้เธอ แล้วเธอไปลาออกไปซะ”อชิระพ่นลมหายใจออกมาอย่างไม่รู้ตัว “ลาออก ทำไมต้องทำแบบนั้นด้วย…จะไล่ออกก็ไล่ออกมาดีๆสิ”คนตรงหน้าพูดออกมาราวกับคุมตัวเองไม่อยู่ จารวีมองเขา..เป็นแบบที่เธอคิดไม่มีผิด “ลาออกแล้วไปอยู่กับฉัน พร้อมกับเอาเงินหนึ่งล้านนี้ไป…ฉันจะมีเงินเดือนให้เธอเดือนละสามแสนบาท พร้อมกับรถสปอร์ตรุ่นที่เธออยากได้และเธอจะต้องไปอยู่เพนท์เฮ้าส์ของฉัน”ประโยคถัดมาจากปากของหญิงสาวทำให้คนฟังพูดแทบไม่ออก สีหน้าอึ้งสนิทของเขาทำให้จารวียิ้มออกมาอย่างพอใจ ไม่มีครั้งไหนที่เธอใช้วิธีนี้แล้วได้รับการปฏิเสธ “ฉันจะไปอาบน้ำ มาอาบน้ำกับฉันสิ”