เพลิง เพลิงกัลป์ เธอไม่ได้อยู่ในสถานะเพื่อนสนิท แต่อยู่ในสถานะ…คนของเขา ไม่ว่าใครหน้าไหนก็ห้ามแตะต้อง เพราะเขาหวงทุกอย่างที่เป็นของตัวเองแม้เธอจะตอกย้ำว่าเขาไม่มีสิทธิ์ทำแบบนั้นก็ตาม ใยไหม เธอกับเขาอยู่ในสถานะ…เพื่อน แต่ทำไมเขาถึงได้พยายามยัดเยียดตัวเองเข้ามาข้องเกี่ยวกับเธอไปทุกเรื่องจนเกินสถานะนั้น เคยคิดว่ารักแรกเจอเป็นแค่เรื่องเพ้อฝันจนได้มาเจอกับตัวเอง เหมือนจะโชคดีแต่ไม่ใช่ เพราะดันแสดงความเป็นเจ้าของไม่ได้ เลวเกินกว่าจะคู่ควร แต่ให้ปล่อยก็ทำไม่ได้เหมือนกัน “เลวได้กับทุกคนแต่ยกเว้นเธอ” “เพลิง! จะ จะทำอะไร!” “ยังไม่ได้อนุญาตให้ออกไปไม่ใช่เหรอ” “เพลิง เมามากแล้วนะ” “รู้” พึมพำเสียงอ่อน หลุบตาลงมองกลีบปากสีพีชที่ตอนนี้ชุ่มไปด้วยน้ำลายสีใสของเขาเอง แต่เหมือนกับว่าตอนนี้เขาอยากให้มันเปื้อนมากกว่านั้นด้วยซ้ำ คิดได้แบบนั้นก็กดหน้าลงไปทันทีแต่แทนที่กลีบปากจะประทับลงบนริมฝัปากสีพีชนั่นกลับกลายเป็นว่าตอนนี้มันแนบชิดอยู่กับพวงแก้มของใยไหมแทนครั้นที่เธอเบือนหน้าหนี “ยะ อย่าทำแบบนี้” เพลิงหลุบตาลงมองเสี้ยวหน้าของใยไหมครั้นที่จบประโยคนั้น เพลิงรั้งปลายคางเล็กให้หันกลับมาเขาจ้องมองดวงตาที่สั่นระริกนั่นก่อนที่เขาจะมองเธอด้วยสายตาจริงจัง “อย่าให้ผู้ชายคนไหนเข้าใกล้อีกได้ไหม” “อึก อะ อะไรนะ” “อย่าให้ใครเข้าใกล้อีก เพราะฉันจะทนไม่ได้” “ไหม…ไม่เข้าใจที่เพลิงพูด” “แค่อย่าให้ผู้ชายคนไหนเข้าใกล้อีก ทำแค่นั้นได้ไหม” ใยไหมมองเพลิงด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความงุนงง ถึงแม้อยากจะขยับหนีมากแค่ไหนแต่ก็ไม่อาจหลุดพ้นเขาไปได้ตอนนี้ เธอไม่สามารถอธิบายอารมณ์ของตัวเองได้เลยด้วยซ้ำในตอนนี้ “พะ เพลิงกำลังล้ำเส้นหรือเปล่า” เป็นร่างหนาที่นิ่งไปกับคำพูดของอีกฝ่าย ล้ำเส้นงั้นเหรอ ฟังดูน่าตลก “ยังหรอกใยไหม ที่ฉันทำมันยังไม่ล้ำเส้นเลยแม้แต่นิดเดียว เธออยากรู้ไหมล่ะ ว่าฉันขีดเส้นเธอไว้แค่ไหน”