"ศิลปะแห่งการผัดวันประกันพรุ่ง คู่มือการอืดอาด ยืดยาด และผัดผ่อนอันทรงประสิทธิภาพ! . เลิกผัดวันประกันพรุ่งไม่ได้ใช่ไหม ก็ใช้ประโยชน์จากมันเสียสิ... . ""จอห์น เพอร์รี่"" ศาสตราจารย์ด้านปรัชญา มหาวิทยาลัยสแตนฟอร์ด ชี้ให้เห็นว่า นักผัดวันประกันพรุ่งไม่ใช่คนที่ไม่ทำอะไรเลย ทั้งยังทำอะไรสำเร็จลุล่วงไปไม่น้อยเลยด้วยซ้ำ เพียงแต่สิ่งที่พวกเขาทำกลับไม่ใช่สิ่งที่สำคัญและเร่งด่วนที่สุดเท่านั้นเอง . เคยไหมที่ต้องส่งงานพรุ่งนี้แล้ว แต่ก็เกิดอยากจะล้างรถขึ้นมาเสียอย่างนั้น . เพอร์รี่เรียกนิสัยแบบนี้ว่า #การผัดวันประกันพรุ่งแบบมีโครงสร้าง เขาใช้ข้อบกพร่องนี้มาช่วยให้นักผัดวันประกันพรุ่งลงมือทำเรื่องสำคัญได้ โดยให้กลยุทธ์ที่เข้าใจหัวอกนักผัดผ่อนเป็นที่สุด ทั้งการจัดการแบบแนวนอน การคัดกรองงาน การสร้างรายการสิ่งที่ต้องทำที่สร้างแรงจูงใจได้ดีกว่า ไปจนถึงการยอมทำงานที่ไม่ต้องสมบูรณ์แบบนัก แต่ดีพอ . นี่อาจไม่ใช่หนังสือที่จะช่วยให้ใครเลิกเป็นคนผัดวันประกันพรุ่งได้ แต่จะทำให้พบว่าเราก็ทำอะไรสำเร็จลุล่วงได้มากมายทั้งๆที่เป็นนักผัดวันประกันพรุ่งนี่แหละ"