เพราะเขาคือพี่ชาย | และเธอก็เป็นน้องสาว(นอกไส้) คำเตือน นิยายเรื่องนี้ไม่มีสาระอะไร อ่านเพื่อความบันเทิง กรุณาเสพงานเขียนอย่างมีวิจารณญาณ "ความรักที่เป็นไปไม่ได้ ความรักที่ต้องเก็บซ่อนเอาไว้ " "เธอไม่ใช่น้องสาวของฉัน" “พี่วินรังเกียจปั้นหยาถึงขนาดนี้เลยเหรอคะ ปั้นหยาทำอะไรผิด ทำไมพี่วินต้องเกลียดปั้นหยาด้วย” คำถามที่ค้างคาใจมาตลอด เธอหวังว่าจะได้มีโอกาสรับรู้สักครั้งถึงเหตุผลของอนาวิน “เพราะฉันต้องฝืนใจทนรับเธอเป็นน้องสาวไงล่ะ เธอไม่ใช่น้องสาวฉัน ปั้นหยา” "พอแล้ว อย่าทำปั้นหยาเลยนะคะพี่วิน” รีบใช้มือจับกางเกงในเอาไว้แน่นในขณะที่อนาวินพยายามจะรั้งดึงปราการด่านสุดท้ายออกจากสะโพกผาย “เธอจะเลิกยุ่งกับฉันไหม” สติของเขาเริ่มกลับมา เมื่อเห็นดวงตากลมสั่นระริกด้วยหยาดน้ำตาที่ปริ่มออกมา กรามใหญ่บดเข้าหากันแน่นกดความต้องการเอาไว้ด้วยสายตาที่เฉยชา “พี่วิน” ปั้นหยาเรียกชื่อของเขาด้วยน้ำเสียงที่ตัดพ้อ ความรู้สึกต่างๆนาเข้ามาบีบคั้นหัวใจอย่างรุนแรง "ที่ฉันทำแบบนี้กับเธอ ไม่ใช่เพราะพิศวาสอะไรหรอกนะ แต่แค่อยากรู้ว่าผู้หญิงอย่างเธอมันจะง่ายได้สักแค่ไหน หึ! น่ารังเกียจที่สุด!" หนุ่มใหญ่รับผลักร่างบางออกห่างราวกับโดนของร้อน ก่อนจะพูดต่อ “ถ้าไม่อยากโดนฟันแล้วทิ้ง ก็ให้อยู่ห่างๆฉันเอาไว้”