...ตรีอยากมีทายาทเพราะเขาถูกลอบทำร้ายหลายต่อหลายครั้ง แต่ด้วยสภาพครอบครัวที่ไม่สมบูรณ์ของบิดามารดาและความผิดหวังเมื่อครั้งอดีตทำให้เขาไม่คิดจะแต่งงานจึงยื่นข้อเสนอให้ภัชภิชามาช่วยให้เขามีทายาท ทั้งๆ ที่เธอคือน้องสาวของผู้หญิงที่ทำให้เขาเจ็บปวดอย่างแสนสาหัส... “ผลไม้ค่ะ” ภัชภิชาบอกพลางเดินนำตะกร้าหวายซึ่งมีผลไม้ใส่อยู่หลายชนิดไปวางไว้ บนโต๊ะเดียวกับที่ใช้ตั้งวางทีวีที่ตั้งอยู่ปลายเตียงในขณะที่ตรีรีบเดินมา สวมกอดเรือนร่างบอบบางและก้มลงหอมแก้มเนียนใสอย่างไม่ลังเล และกอดร่างบางเอาไว้เช่นนั้น “พี่อยากกินเค้ก” ตรีกระซิบบอก “อยากทานรสอะไรล่ะคะ พรุ่งนี้เค้กจะฝากพี่อนันต์ซื้อจากในเมืองมาให้” ภัชภิชาถามพลางพยายามปลดมือของชายหนุ่มออกจากเอวของเธอ แต่ก็ไม่สำเร็จอีกเช่นเคย ยิ่งพยายามปลดก็ดูเหมือนว่าชายหนุ่มจะยิ่งรัดแน่นขึ้น “รสนี้” ตรีบอกก่อนจะกดจุมพิตลงบนพวงแก้มเนียนใสของภัชภิชาอีกครั้งพลางยิ้มออกมาอย่างมีความสุข