“ทำอะไรของคุณน่ะ!” “คุยกันก่อนสิครับ คุณช่างภาพ” เขาคว้าแขนเธอไว้อีกครั้ง ทำอาศตพรเบี่ยงตัวหลบ เธอถอยไปชนประตู ทำให้ลภณตามติดอย่างไม่ย่อท้อ นัยน์ตาคมกริบนั่นมองเธออย่างจะสะกด มันช่างเย้ายวนและเร่าร้อน หากแต่ศตพรมองเขาด้วยสายตาเย็นชา แล้วถลึงตามองสู้เขาเสียด้วย แขนของเขากางไว้เพื่อกั้นไม่ให้เธอหนี หญิงสาวหน้าแดงจัด เมื่อเห็นเนื้อตัวกำยำนั่นแบบชิดใกล้ เธอไม่อยากมองลงต่ำ กลัวจะไปมองเห็น ‘อะไร’ เข้า ที่เธอยิ่งถ่ายรูปเขา บางอย่างมันก็ขยายขึ้นอย่างน่าตกใจ “งานฉันเสร็จแล้วนะคะ ฉันต้องออกไปข้างนอก ทุกคนรออยู่” เธอพยายามระงับอารมณ์ กัดฟันพูดด้วยน้ำเสียงเนิบๆ เหมือนใจเย็นและไม่รู้สึกอะไร ทั้งๆ ที่ทำตาดุใส่เขา และอยากจะทำอะไรสักอย่างสองอย่างกับชายหนุ่มแล้วเต็มแก่ “ทำไมคุณทำตัวเป็นน้ำแข็ง เย็นชาจังเลย หรือจะเรียกร้องความสนใจจากผมคนสวย” “หะ!” ศตพรมองคนตรงหน้าเหมือนเป็นมนุษย์ต่างดาว นี่เขากำลังพูดอะไรกันเนี่ย? “ผมน่ะอยากรู้จักคุณตั้งแต่อยู่ในลิฟท์แล้วนะครับ คุณคนสวย เป็นช่างภาพที่น่ารักและเซ็กซี่ที่สุดที่ผมเคยร่วมงานด้วยเลย รู้ไหม...” ชายหนุ่มทำเสียงแหบต่ำ ฟังแล้วร้อนแรงอย่างประหลาด เขาใช้มือข้างหนึ่งจับปลายคางมนไว้ เพื่อจะได้พินิจเธอให้ชัดๆ ยิ่งมองเธอก็ยิ่งสวยถูกใจเขาจริงๆ หน้าตาสวยใสไร้เครื่องสำอาง เครื่องหน้ารับกันเหมาะเจาะ เธอไม่ได้สวยหวานเหมือนขนม หากแต่สวยคมชวนค้นหา ยิ่งมองก็ยิ่งหลงใหล และอยากได้... “ผมอยากได้คุณจัง” “ไอ้ทุเรศ!” ฉาด! ฝ่ามือปะทะเข้ากับใบหน้าคมสัน จนมันหันไปตามแรงตบ ศตพรหลับหูหลับตาถีบแถมอีกต่างหาก ก่อนจะคว้าคอมพิวเตอร์และกล้องของเธอเดินลิ่วออกมาทันที “ไอ้ผู้ชายอุบาท โรคจิต หน้าไม่อาย ใส่กางเกงในตัวเดียวจีบผู้หญิง น่ารังเกียจ อี๋ ไม่น่าไปตบให้เสียมือเลย แต่จะทุ่มด้วยโน้ตบุ๊คส์ก็เสียดาย สงสัยต้องเอาน้ำยาฆ่าเชื้อโรคล้างมือ” ศตพรเดินไปก็บ่นไป ไม่สนใจว่าสิ่งที่เธอกระทำ จะทำให้ลภณเป็นอย่างไรบ้าง เธอถีบโดนอะไรของนายแบบสุดหล่อจอมหลงตัวเองเข้าไปบ้าง “อูย...” ลภณกุมเป้าพลางทำหน้าเหยเก เขาจุกจนไปนั่งทรุดลงกองกับพื้น แม่เจ้าประคุณถีบมาได้เต็มแรง ชายหนุ่มหน้าเขียว ก่อนจะบ่นพึมพำ “จะบกพร่องพิการไปบ้างไหมวะเรา เจ็บชะมัด ผู้หญิงบ้าอะไรก็ไม่รู้ อูย...ฝากไว้ก่อนเถอะ แม่สาวน้ำแข็ง คอยดูนะ!” นัยน์ตาคมกริบหรี่ลง พลางมองจ้องประตูอย่างอาฆาต ราวกับว่ามันเป็นตัวแทนของช่างภาพสาว ที่ประทุษร้ายร่างกายเขาแบบจังๆ “มาทำเมินเราให้เสียเหลี่ยมแบบนี้ จะต้องรู้ให้ได้ว่าเป็นใคร คนอย่างนายลีโอ ไม่เคยมีคนเมินมาก่อนในชีวิต เจ็บใจจริงๆ มาทำกับเราขนาดนี้ ผมจะต้องจีบคุณให้ได้ แม่ช่างภาพน้ำแข็ง!” ชายหนุ่มประกาศก้อง แถมมุ่งมั่นคิดเอาจริงเอาจังเสียด้วย งานนี้ต้องรู้ให้ได้ ว่าเธอเป็นใครกันแน่ เกิดมาไม่เคยมีใครมาทำกับเขาแบบนี้มาก่อน ทำเอาความมั่นใจในเสน่ห์ที่เกินร้อยเปอร์เซ็นของลภณคลอนแคลนเป็นครั้งแรก ครั้งนี้เขาจริงจังและต้อง ‘ล่า’ แม่สาวผู้เย็นชา เข้ามาในอ้อมแขนเขาให้ได้