เขา...ผิดหวังในความรัก จนไม่อยากเปิดใจให้ใคร เธอ...ไม่เคยรักใคร จนได้มาพบกับเขา ++++++ “ขอหอมได้ไหมครับ” ชายหนุ่มว่าพลางกอดรัดร่างบางไว้แนบแน่น “ไม่ได้ค่ะ เดี๋ยวมีคนเข้ามาเห็น” ทิชาพยักพเยิดไปทางประตู “ถ้าเห็นก็บอกว่าหอมแฟนครับ ผิดตรงไหน” เสียงแหบพร่ากระซิบข้างใบหูเล็ก จนคนฟังสะท้านไปทั่วร่าง “หอมแฟนก็ไม่ได้ค่ะ นี่มันโรงพยาบาลนะ ฮะ!!! หอมใครนะคะ” ทิชาหันมามองใบหน้าหล่อเหลา ด้วยนัยน์ตาเบิกโพลง “คุณทิชาครับ ได้โปรดมาเป็นแฟนหมอชวินทร์คนไม่มีเวลาคนนี้ได้ไหมครับ” ทิชาแทบอยากจะตบหน้าตัวเองแรง ๆ สักครั้ง เพื่อยืนยันว่าเธอไม่ได้ฝันไป แต่เมื่อเห็นใบหน้าคมคร้ามมองเธอตาละห้อยรอคอยคำตอบ หญิงสาวจึงไม่มัวคิดให้เสียเวลา “คบค่ะ คบ หรือจะให้คุณแม่มาขอเลยก็ได้นะคะ”