‘อดทนหน่อยลีโอ เรากำลังจะพานายไปหาหมอ’ ลีโอบีบมือฉันตอบ ดวงตาที่พร่ามัวหรี่เล็กลงเรื่อยๆ ขณะที่เขาเองก็พยายามฝืนลืมตาเอาไว้ ยิ่งทำให้ฉันกลัวว่าเขาจะหลับไปแล้วไม่ตื่นขึ้นมาอีกเลย ต้องทำไม่ให้เขาหลับ ฉันบีบมือของเขาแรงขึ้น ‘แข็งใจไว้ลีโอ นายต้องไม่เป็นอะไร ใช่มั้ย บอกฉันสิ บอกฉัน!!!’ น้ำตาของฉันไหลออกมาไม่ยอมหยุดทั้งๆ ที่รู้ว่าไมเคิลอยู่ที่นี่ด้วยแต่ฉันก็ห้ามตัวเองไม่ได้เลย ฉันพยายามให้ลีโอพูดกับฉันให้มากที่สุดเพื่อให้มั่นใจว่าเขายังอยู่ที่นี่กับฉัน อยู่เพื่อให้ฉันได้บอกเขาว่าฉันรักเขามากขนาดไหน ให้ฉันได้บอกว่าฉันเชื่อในสิ่งที่เขาพูด พระเจ้า...อย่าพรากเขาไปจากฉันตอนนี้เลย...ได้โปรด...