“จับได้แล้วแม่ตัวแสบ! คุณต้องชดใช้ที่ทำกับผม ต้องเสียใจที่กล้าท้าทายผมด้วย ! “ สรธัชคำรามฮึ่มฮั่มอย่างมันเขี้ยว เขาทับหล่อนไว้ทั้งตัว กาญจน์กวินทร์ดิ้นอึกอัก นัยน์ตาคมหวานเริ่มมองเขาอย่างระแวง แม้หล่อนจะกล้าจะแก่นมากขนาดไหน แต่หล่อนก็ไม่เคยใกล้ชิดผู้ชายมากขนาดนี้ หล่อนมองสบเข้าไปในดวงตาคมดุของสรธัช ที่เริ่มมองกวาดไปทั่วใบหน้าหล่อน มองตา มองปาก แล้วก็วกกลับมามองปากอิ่มของหล่อนตาปรอย ประกายคมดุนั่นเปลี่ยนไป จนใจของหญิงสาวเริ่มเต้นแรง ทั้งคู่เงียบจนได้ยินเกือบได้ยินเสียงหัวใจของกันและกัน...