“ไม่ต้องทำงานแล้วเหรอคะคุณพยัคฆ์ ถึงจะไปด้วยกันน่ะ” แสร้งทำหน้าเคร่งขรึม ปรับน้ำเสียงเป็นงานเป็นการ พลางช้อนดวงตา เอียงคอมองเจ้าของใบหน้าหล่อเหลาด้วยความสงสัย พี่เสือคล้ายจะยุ่ง แต่กลับทำตัวไม่ยุ่งเมื่อเธอมาถึง นี่เขากำลังเอาใจ และตามใจเธออย่าง บ้าคลั่งอยู่ใช่ไหม “ช่างหัวงานมันก่อนเถอะครับคุณนาย นาทีนี้พี่อยากไปกับคุณนายมากกว่า เราไม่ได้อยู่ด้วยกันมาตั้งหลายชั่วโมง คิดถึงจะแย่” พยัคฆ์ขยิบตา โยกศีรษะคนตัวเล็กที่เขายกตำแหน่งคุณนายส่วนตัวให้อย่างที่ชอบทำ และมอบรอยยิ้มกระชากใจให้ ‘คุณนาย’ ข้างกาย พลางบีบกระชับมือเนียนนุ่มที่สอดประสานนิ้วเอาไว้ด้วยกัน แล้วเดินเคียงคู่ออกจากห้องทำงาน และ ‘คุณนาย’ ที่เพิ่งได้รับการแต่งตั้งถึงกับไม่สามารถหุบยิ้มได้