“หรือกลัวแฟนจะรู้ ว่ามี ... คนอื่นไปส่ง” เพี๊ยะ ! ใบหน้าคมหันไปตามแรง เผลอปล่อยมือออกด้วยคิดไม่ถึงว่าจะถูกกระทำเช่นนี้ สันกรามเขาขบแน่น หันกลับมามองตาขวาง พยายามทำใจเย็นลง “... รู้ก็ดี” มิ่งกมลพูดขึ้นทิ้งท้าย ก่อนจะหันหลังให้เขา เดินจากไปทั้งที่หน่วยตาเริ่มร้อนผ่าว น้ำตาหยดแรกไหลพาลออกเพราะความอดสู ในเมื่อเขาก็รู้ ... ว่าใคร ที่เป็นคนทำให้หล่อนเป็นเช่นนี้ แล้วเหตุใดต้องซ้ำเติมให้หล่อนดูแย่กว่าเก่า หากเลือกได้ มีใครบ้าง ? จะอยากเกิดมา แล้วมีคนรักสองคนในเวลาเดียวกันแบบนี้