“ฉันเหรอรังแก ถึงจุดหมายแล้วจะมีความสุข ฉันเองก็แทบทนไม่ไหว ขนาดนิ้วมือยังบีบรัดแน่นขนาดนี้ ไม่อยากจะคิดตอนที่ฉันเข้าไปอยู่ในตัวเธอ มันคงจะบีบแน่นจน... อา ชอบใช่ไหม” “เอริค วาเลนไทน์ ออสบอร์น” มหาเศรษฐีผู้ทรงอิทธิพลด้านพลังงาน ผู้ครอบครองรายได้ที่สูงที่สุดในโลก ชายหนุ่มที่เพียบพร้อมและสมบูรณ์ เขาหล่อเหลา เซ็กซี่ แต่เจ้าเล่ห์ ร้ายกาจ หากแต่เขาจะไม่ถูกเรียกเช่นนี้เลย ถ้าไม่วางแผนการใหญ่ทำอะไรร้ายๆ แบบเศรษฐีเอาแต่ใจ เขาทุ่มเงินเพื่อซื้อ “เจนิสา” ผู้หญิงที่หมายปองในจำนวนเงินมหาศาล ผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งที่เขาอยากได้ ไม่ว่าแผนการนั้นจะเลวร้ายแค่ไหนก็ตาม เพราะคำว่า ฉันจะเอา ก็ต้องเอาให้ได้ ใครก็ห้ามขัดขวาง แม้กระทั่งหญิงสาวคนนั้นกำลังจะเข้าพิธีแต่งงาน แต่เขาก็สามารถล้มเลิกพิธีได้ “เจนิสา” ผู้หญิงที่โชคร้ายที่สุด เธอกำลังจะแต่งงาน วางแผนไปฮันนีมูน แต่แล้วทุกอย่างต้องพังทลายเพราะว่าที่เจ้าบ่าวไม่มา ไร้การติดต่อ สร้างความเสียหายและอับอายจนต้องยกเลิกงานทั้งหมด ในช่วงเวลาของความเสียใจ เธอกลับได้รับโทรศัพท์ปริศนาจากชายนิรนาม ผู้แอบอ้างว่าเป็น “พี่ชายของเจ้าบ่าว” เขายืนข้อเสนอชดใช้ค่าเสียหายทั้งหมด มันเป็นข้อเสนอที่เธอปฏิเสธอย่างไม่มีเยื่อใย แต่ปริศนาคาใจก็อยากรู้ “เจ้าบ่าวเธออยู่ไหน” และการตัดสินใจไขปริศนานี้มันจะเปลี่ยนเจ้าบ่าวของเธอไปตลอดกาล “อืม อย่าดิ้นสิ ลองจับดูไม่เห็นจะน่ากลัวสักนิดเลย” เอริคก้มกระซิบแนบริมฝีปากชิดใบหูพร้อมกับขบเบาๆ จนทำให้เธอรู้สึกสยิวขนลุก อย่างห้ามไม่ได้แต่พยายามเบือนหน้าหนี “ปล่อยนะคุณเอริค จะบ้าหรือยังไง ปล่อย!” เจนิสาพยายามดึงมือกลับ แต่ยิ่งดึงก็ยิ่งเจ็บข้อมือ และเขาก็ยิ่งบ้า เอามือเธอถูไถอยู่นั่น “ไอ้คนบ้า!” เมื่อทำอะไรเขาไม่ได้สิ่งเดียวที่เธอจะทำคือเปล่งคำกร่นด่าออกมา “ฮ่าๆ ช่วยไม่ได้ เธอเป็นจุดไฟเองนะแม่สาวน้อย” คราวนี้เอริคพูดพลางกัดกรามแน่น แต่ยังคงแผ่วเบาคล้ายกระซิบ “อี๋! อ้าย! ไอ้! คนเลว” เจนิสาเริ่มแสดงอาการออกมาเรื่อยๆ ด้วยท่าทีขยะแขยงหวาดกลัว ทว่าเขากลับไม่สะทกสะท้าน “ทำเป็นขยะแขยงนะ ถ้าได้ลองเอาไว้ในปากสักครั้งละก็ แทบไม่อยากจะคายออกเลยล่ะ” พูดจบเอริคก็ก้มลงพรมจูบตรงซอกคอ พลางถูไถเคราสากๆ ลงไปแรงๆ ดูดดื่มกระทั่งเป็นรอยจนเธอรู้สึกได้ ขณะที่ลิ้นอุ่นถูกส่งออกมาโลมเลียตรงต้นคอ ทำให้เจนิสาต้องบิดหนีครั้งแล้วครั้งเล่า