ลิลลี่ซ่อนรัก ศิวา ลูกชายเจ้าของธรุกิจสายการบิน (ไอ้จอมเจ้าเล่ห์ของคุณหนูลิลลี่) "แปบเดียวขอแค่10นาทีก็เสร็จแล้ว" " “เสร็จอะไร" "ทะลึ่ง”"มือเล็กทั้งสองข้างรีบยกขึ้นมาดันอกแกร่งให้ออกห่างกายสาวทันทีแต่ก็ดูเหมือนทุกอย่างจะยากเย็นยิ่งนักเมื่อคนตัวใหญ่ไม่ยอมขยับถอยห่างไปไหนเลยจนลิลลี่เริ่มหมดแรงที่จะผลักไสยอมยืนอยู่ในอ้อมกอดของคนตัวโตแต่โดยดีใบหน้าแสนสวยเงยหน้าขึ้นมามองคนตรงหน้าแล้วเชิดขึ้นน้อยๆเมื่อหมดหนทางและจนมุม “"คิดถึงลิลลี่ที่สุดเลย..คนสวย”เรียว"ปากหยักแนบจูบลงมาที่เรียวปากอิ่มอาศัยช่วงจังหวะที่สาวสวยตรงหน้าไม่ทันตั้งตัวกดแนบเรียวปากตนเองลงกับเรียวปากนิ่มเมื่อไม่อาจหักห้ามใจได้แต่ก็เป็นเพียงการจุมพิตเบาๆเท่านั้นไม่กล้าทำอะไรมากไปกว่านี้เพราะกลัวคนตัวเล็กจะโกรธ วายุ ไอ้จอมหื่นของคุณหนูลิลลี่คนสวย “อย่าทำแบบนี้ได้ไหมเราเคยคุยกันหลายครั้งแล้วน่ะ”เสียงหวานเอ่ยบอกแต่ก็ไม่ได้โกรธเขานักเนื่องจากเคยชินเสียแล้วที่ถูกคนตัวโตปล้ำจูบอยู่บ่อยครั้ง “ไม่ ฉันอยากจะจูบเธอฉันก็จะจูบ อยากจะกอดก็จะกอดและถ้าทนไม่ไหวจริงๆฉันก็จะปล้ำเธอเป็นเมียให้มันรู้แล้วรู้รอดไปเลยลิลลี่”คนตัวโตเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงจริงจังจนถูกข้อมือเล็กนั้นทุบเข้าให้ที่อกแกร่งทันทีพวงแก้มแดงก่ำอย่างไม่ต้องสงสัยทั้งยังอยากจะทุบตีพ่อคนจอมหื่นนี้ให้หนักๆนัก คนบ้าจะมาปล้ำอะไรฉันเล่า!!!!ใครเขาจะยอมง่ายๆ....ไอ้หื่น ฝากอุดหนุนกันด้วยน่ะจ้า