ผมนั่งยิ้มมองยัยนั่นเดินเข้าไปลองชุด ผมรู้ว่าต้องง้อยัยนี่ยังไง เธอหัวอ่อนจะตาย จุดอ่อนอยู่ตรงไหนผมรู้หมดแหล่ะ จะบอกว่าผมเลวไม่ได้นะ ต้องบอกว่าฉลาด รู้ทันว่าที่เจ้าสาวหมด หึๆ โครม!!! เสียงดังออกมาจากห้องลองชุด ฉับ ฉับ ฉับ ผมรีบลุกขึ้นสาวเท้าตรงไปห้องนั้นแล้วเปิดประตูเข้าไปทันที เป็นไปตามคาด ยัยเด๋อด๋า กองอยู่ที่พื้นพร้อมกับชุดแต่งงานฟูฟ่อง! เด๋อด๋ายังไง ก็เด๋อด๋ายังงั้น พนักงานเห็นผมก็ตกใจหน้าซีด วิ่งกรูกันเข้าไปช่วยยัยเด๋อด๋า แต่ผมไวกว่า เข้าไปช่วยพยุงลุกขึ้น "หวังว่าจะไม่ล้มในงานแต่งนะ" ผมบอกอย่างปลงๆ ในงานแต่งเธอต้องเปิ่นอะไรสักอย่างแน่ๆ ไม่งั้นไม่ใช่ยัยเด๋อด๋าหรอก "แฮะๆ สวยมั้ย" รีบเปลี่ยนเรื่อง "เปลี่ยนอีกชุดมาดู" ผมมองสำรวจร่างบางในชุดเจ้าสาว คิดถูกคิดผิดที่เลือกชุดสวยๆ ให้เธอใส่ ไม่อยากให้ใครมองเลยว่ะ