พระธรรมพงศ์กษัตริย์ฉบับที่หนึ่งบอกเล่าเรื่องราวประวัติศาสตร์ของระบอบกษัตริย์ แห่งอิสราเอล ต่อจากที่ได้เริ่มต้นไว้ในพระธรรมซามูเอล พระธรรมนี้แบ่งออกเป็นสามตอนคือ 1) การสิ้นพระชนม์ของกษัตริย์ดาวิดและการขึ้นครองราชย์ของซาโลมอนในฐานะกษัตริย์แห่ง อิสราเอลและยูดาห์ 2) การปกครองและความสําเร็จของซาโลมอน เฉพาะอย่างยิ่งที่ควรจดจําคือ การสร้างพระวิหารในกรุงเยรูซาเล็ม 3) ประเทศถูกแบ่งออกเป็นสองอาณาจักร คือ อาณาจักร เหนือและอาณาจักรใต้ รวมทั้งเรื่องราวของบรรดากษัตริย์ผู้ปกครองอาณาจักรเหล่านั้นจนถึง กลางศตวรรษที่เก้าก่อนคริสต์ศักราช ในพระธรรมพงศ์กษัตริย์ทั้งสองฉบับ กษัตริย์แต่ละพระองค์จะถูกพิจารณาตัดสินตามความ จงรักภักดีต่อพระเจ้า และความรุ่งเรืองของประเทศชาติก็ขึ้นกับความจงรักภักดีนี้ ส่วนการ กราบไหว้รูปเคารพและการไม่เชื่อฟังพระเจ้าจะนําไปสู่หายนะ บรรดากษัตริย์แห่งอาณาจักร เหนือล้วนล้มเหลว ในขณะที่กษัตริย์ของยูดาห์มีทั้งที่สําเร็จและล้มเหลวคละกันไป ผู้เผยพระวจนะของพระเจ้าที่มีชื่อเสียงในพระธรรมนี้คือ ผู้ที่กล่าวถ้อยคําของพระเจ้า ด้วยความกล้าหาญ เพื่อตักเตือนมิให้ประชาชนไปนมัสการรูปเคารพและปฏิเสธพระเจ้า ผู้ เผยพระวจนะที่มีชื่อเสียงโดดเด่นคือเอลียาห์ เรื่องราวที่ท่านต่อสู้กับบรรดาปุโรหิตของพระบาอัลอยู่ในบทที่ 18