ทุกคนต้องพบเจอ “ความทุกข์” อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ จะมากจะน้อย ไม่ได้ขึ้นอยู่กับปริมาณของความทุกข์ แต่กับขึ้นอยู่กับความคิดของบุคคลคนนั้น และที่แปลกก็คือ เมื่อใดที่เรามองเห็นความทุกข์ ความทุกข์นั้นก็จะหาย หรือคลายลง คล้ายกับว่า จางหายไปเมื่อเรารู้ตัว แต่ถ้าเราเผลอเมื่อไร ก็พร้อม จะโถมทับเราเมื่อนั้น พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต) ท่านเคยบอกไว้ว่า ทุกข์สำหรับ เห็น แต่สุขสำหรับเป็น นั่นแสดงว่า ขอให้เรามองให้เห็นความทุกข ์ เมื่อรู้ทุกข ์ เห็นทุกข์ ความทุกข์ก็ไม่ใช่สิ่งน่ากลัว เราไม่จำเป็นต้องเป็นทุกข์ แม้ขณะที่ กำลังอยู่ท่ามกลางปัญหา เราก็สามารถมีความสุขได้ ขึ้นอยู่กับว่าเราจะเลือก เป็นสุขไหม ความทุกข์ของแต่ละคนแตกต่างกันไป บางคนทุกข์เพราะไม่มีข้าวจะกิน บางคนทุกข์เพราะรถที่ขับอยู่มันเก่าแล้ว อยากได้รถใหม่ บางคนทุกข์เพราะ รถที่ขับอยู่มันยังไม่ใหญ่และหรูเท่ากับรถของเพื่อนบ้าน บางคนทุกข์เพราะไม่มีแฟน บางคนทุกข์เพราะแฟนทำตัวไม่ดี บางคน ทุกข์เพราะสามีไปมีกิ๊ก บางคนทุกข์เพราะไม่มีลูก บางคนทุกข์เพราะลูกไม่ได้ ดั่งใจ บางคนทุกข์เพราะลูกสอบเข้ามหาวิทยาลัยไม่ได้ ฯลฯ ความทุกข์มีสารพัดรูปแบบจริง ๆ ขึ้นอยู่กับว่าใครจะเจอความทุกข์ แบบไหน