เล่มนี้เป็นเล่มจบนะคะ รับรองความคลั่งรักของพระเอกแน่นอน55555 ขอบคุณที่อุดหนุนค่า เกริ่น อดีตสายลับอย่างซูเมิ่งที่ชาตินี้ได้เกิดในร่างคุณหนูแต่ชีวิตกลับไม่ได้เหมือนอย่างคุณหนูทั่วไป เรียกได้ว่าเกือบเอาชีวิตไม่รอดไม่รู้กี่ครั้ง แต่ไยทุกคราถึงได้บุรุษหลงตัวเองผู้นี้ช่วยไว้เสียทุกคราด้วยนะ และหากเดาไม่ผิดเขาคงไม่ได้ต้องการตัวนางเป็นการตอบแทนหรอกใช่ไหม ตัวอย่างในเรื่อง “คุณหนูเจ้าคะ ตื่นได้แล้วเจ้าค่ะ” เป็นเย่าถิงที่เข้ามาปลุกซูเมิ่งที่กำลังกอดกองผ้าห่มนุ่มด้วยอาการมึนงง นางลืมตามองเย่าถิงอย่างเกียจคร้าน “ข้าขอนอนอีกหน่อยได้หรือไม่” ไม่พูดเปล่าซูเมิ่งปิดเปลือกตาลงอีกครั้ง นางรู้สึกอ่อนเพลีย และปวดเนื้อปวดตัวไปหมดจนไม่อยากขยับเขยื้อน แต่ก็ต้องลืมตาขึ้นอีกครั้งเพราะแขนตัวเองถูกดึงให้ลุกขึ้น และทันทีที่เย่าถิงดึงแขนของซูเมิ่งพ้นผ้าห่มก็ต้องตกใจ นางมองไปยังรอยสีกุหลาบบนผิวขาวผุดผาดของผู้เป็นนายที่ตอนนี้ขึ้นรอยแดงราวถูกแมลงกัดต่อย และยิ่งพอซูเมิ่งเอนตัวขึ้นตามแรงดึงของเย่าถิงแล้วผ้าห่มที่คลุมร่างอยู่ไหลกองลงปิดเพียงเอวยิ่งตระหนกไปใหญ่ ทั้งรอยมือและบางแห่งเกิดเป็นรอยช้ำ เย่าถิงพอนึกถึงว่าที่มารอยพวกนี้มาจากไหนจึงใบหน้าแดงขึ้นลามจนถึงใบหู