“ฉันสัญญาว่าเธอจะเจ็บแค่ครั้งนี้เท่านั้น” มือหนาลูปผมอ่อนนุ่มอย่างอ่อนโยน ก่อนที่จะจุมพิตหน้าผากเนียน เขาค่อยๆเริ่มสอนบทรักให้เธออย่างอ่อนโยนทั้งที่ร่างกายเขาต้องการเธออย่างเหลือล้น ริมฝีปากบางขบเม้มสนิทเพื่อผ่อนความเจ็บปวด เพียงไม่นานปิญาภัทรก็รับรู้ถึงความรู้สึกประหลาดที่แผงมากับความเจ็บปวด ร่างบางครวญเสียงหวานเสียจนอัลบาสแทบห้ามใจไว้ไม่ไหว การตอบสนองของเธอทำให้เขาแทบจะขาดใจ ปิญาภัทรซุกหน้าลงกับหมอน เมื่อรับรู้ถึงความสุขที่แล่นไปทั่วกายแล้วมาร่วมที่ท้องน้อย ชีคหนุ่มมองอาการคนตรงหน้าอย่างพอใจเขามอบความสุขให้เธออย่างที่ร่างบางต้องการ “ช่วยฉันบ้างนะภัทร”