“โอ๊ย! คุณใหญ่คะ ปล่อยน้ำฟ้านะ น้ำฟ้าเจ็บ” คคนางค์บอกชายหนุ่มพรางแกะมือหนาปานคีมเหล็กของชายหนุ่มออกแต่ก็ไร้ผล “...” ภูวดลไม่สนใจเสียงของร่างบางที่ร้องอวดครวญ ชายหนุ่มยังคงมุ่งหน้าเดินไปยังห้องนอนของเขาพร้อมกับแรงบีบที่แขนของหญิงสาวที่เพิ่มมากขึ้น “โอ๊ย!” คคนางค์ร้องออกมาด้วยความเจ็บเมื่อชายหนุ่มผลักเธอไปยังเตียงนอนที่อยู่กลางห้องด้วยอารมณ์โมโห “เธอกล้าดียังไงถึงวิ่งไปให้ผู้ชายดูตัวถึงที่!!! อยากมากนักหรือไง!!! ถ้าอยากมากขนาดนั้นก็บอกผัวคนนี้ของเธอสิ!!! อยากได้แบบไหนบอกมารับรองผัวคนนี้สนองให้เธอได้ถึงใจแน่!!!”