ทางตอนเหนือของแคว้นผิงอานเกิดศึกกับแคว้นต้าชิง ฮ่องเต้ส่งแม่ทัพหยางเฉิน มาเป็นผู้นำในศึกครั้งนี้ แต่ดูเหมือนศึกครั้งนี้เขาจะไม่ใช่แค่ต้องสู้รบกับทหารของแคว้นต้าชิงเพียงอย่างเดียว แต่เขายังต้องมาสู้รบกับเชลยศึกอย่าง ม่านเหมย องค์หญิงสามแห่งแคว้นต้าชิงที่เขาจับตัวมาได้ เวรกรรมอะไรของข้ากันนะม่านเหมยถึงได้ถูกจับมาเป็นเชลย จากองค์หญิงผู้สูงศักดิ์ แต่ตอนนี้กลับกลายมาเป็นสาวใช้ของท่านแม่ทัพได้ เป็นสาวใช้ว่าแย่แล้ว แต่เรื่องราวกลับเลยเถิด เมื่อศึกครั้งนี้แคว้นต้าชิงของนางเกิดเพลี้ยงพล้ำเลยทำให้เสด็จพ่อต้องขอยอมสงบศึก และยกนางให้เป็นบรรณาการสมรสกับท่านแม่ทัพ เพื่อเชื่อมสัมพันธ์ไมตรีระหว่างแคว้นแทน __________ หยางเฉิน “องค์หญิง เจ้าลืมอะไรไปหรือไม่ ว่าสถานะของเจ้าในตอนนี้ก็คือเชลย เชลยของข้า ที่ข้าจะทำอย่างไรกับเจ้าก็ได้ โดยที่เจ้า! ไม่มีสิทธิ์เลือกว่าจะทำหรือไม่ทำได้” “นี่เจ้า!....เชลยแล้วไง หากเจ้าคิดว่าเป็นเชลยแล้วจะต้องยอมก้มหัวทำตามคำสั่งเจ้า ข้าก็ขอบอกเลยว่าเจ้าคิดผิด เพราะเชลยเยี่ยงข้าก็มีศักดิ์ศรีพอที่จะไม่ยอมก้มหัวให้กับเจ้าแน่” ม่านเหมยตอบด้วยท่าทีที่หยิ่งยโส “ถ้าเช่นนั้นก็มาลองดูกัน ว่าข้าจะทำให้เชลยอย่างเจ้า ยอมจำนนให้กับข้าได้หรือไม่.....องค์หญิง” หยางเฉินตอบแล้วมองไปที่ม่านเหมยอย่างไม่ยอมแพ้เช่นกัน