เหมือนโชคชะตากลั่นแกล้ง เมื่อคู่ไม้เบื่อไม้เมาต้องมาเข้าพิธีแต่งงานกัน แม้จะไม่เต็มใจ ก็ต้องจำใจ ตะวันยินยอมเข้าพิธีแต่งงาน เพราะจงใจจะแกล้งแม่สาวน้อยปากจัด ที่ชอบเชิดรั้นอวดเก่งใส่เขา... แต่นับดาวหรือจะยอมอะไรง่ายๆ ผู้ชายแบบเขาต้องเจอดีกับเธอถึงจะเข็ดหลาบ! “หนูไม่ใช่แมวซะหน่อย” “ไม่ใช่แมว แล้วเป็นอะไรเอ่ย?” หญิงสาวกระตุกยิ้มมุมปาก ดวงตากลมใสแวววาวระยิบระยับจับจ้องมองใบหน้าหล่อเหลานิ่งอย่างไม่คิดจะเกรงกลัวพ่อเสือกระหายหิวอย่างที่เขาว่า “ฮึ! หนูก็จะเป็นสิงโตที่จะมาตะครุบพ่อเสือร้ายอย่างพี่ตะวันยังไงล่ะ” ตะวันยิ้มกว้างเมื่อคิดว่าคนดื้อรั้นยังไงก็เป็นคนดื้อรั้นอยู่วันยังค่ำ ขนาดอยู่บนเตียงแบบนี้ยังปากเก่งคิดจะสู้กับเขาอีก “คิดจะสู้กับเสือร้ายอย่างงั้นเหรอเจ้าแมวน้อย” “สิงโตต่างหากล่ะ สิงโตที่จะเข้าไปงับเจ้านั่นของพี่ตะวันให้ขาดไปเลย”