แสงอุษาสาดส่องถึงตั้งพระบรรทม พระสนมกุ้ยเฟยทรงใช้พระหัตถ์เรียวขยี้พระเนตรกลมโต ทอดมองต้าหวางบนแท่นบรรทมเดียวกัน พระองค์ทรงประทับตะแคงหลับสนิท พระเกศาดำสนิทสยายยุ่งเหยิงอยู่บนพระเขนย ผ้าคลุมพระแท่นพาดอยู่บนพระองค์ และพระนาง กุ้ยเฟยมีพระดำริได้ถึงความรักของต้าหวางที่มีให้ ทรงป้อนพระโอสถเมื่อวันวานที่พระโอษฐ์ ทั้งที่มีเรื่องบาดหมายใจกันอยู่ แต่ดำริถึงเรื่องตอนกลางวัน และเรื่องเมื่อคืน ต้าหวางทรงกลั่นแกล้งพระนางเมื่อวาน อีกทั้งเมื่อคืนแทบไม่ได้บรรทมหลับ อยากจะเอาเต้าหู้โขกหัวให้ตายไปเลยทีเดียวเชียว ปล. นิยายเรื่องนี้เกิดจากการจินตนาการของนักเขียน นิยายแนวก่อนราชวงศ์จีน ช่วงก่อนจักรพรรดิจิ๋นซีครองราชย์ ข้อความในตัวเรื่องอาจดูผิดแปลกไปบ้าง อาจจะไม่คุ้นเลยสำหรับผู้อ่าน อยากให้ลองเข้ามาอ่าน เผื่อจะชอบ อีกทั้งเนื้อหาทั้งเรื่องมีคำราชาศัพท์เป็นส่วนใหญ่ คำแปลอยู่ท้ายข้อความ และคำแปลจีนโบราณอยู่ที่ภาคผนวกสบายใจได้จร้า ผิดพลาดประการใดขออภัยไว้ ณ ที่นี้ ขอฝากนิยายเรื่องนี้ในอ้อมใจด้วยนะคะ ช่วยมารีวิวเป็นกำลังใจให้ไรท์ด้วยน๊า