ศักดิ์ศรีฤาจะชนะเสน่หา ________________________ “ทำอะไรน่ะบัว!” “ทำตามใจสั่งค่ะ” บัวบูชาแนบหน้าไปที่แผ่นหลังกว้างพลางกระชับมือที่รวบเอวสอบแน่นขึ้นอย่างไม่ต้องการให้เขาแกะออกง่ายๆ “ปล่อยอา” อดไม่ได้ที่จะไม่ส่งค้อนให้กับเจ้าของแผ่นหลังอุ่นซ่านที่แสนจะเย่อหยิ่ง กว่าเธอจะข่มความอายเพราะไม่เคยทำแบบนี้กับใครมาก่อนก็คิดแล้วคิดอีกแต่เขากลับปฏิเสธ ทำไมถึงได้ใจร้ายเช่นนี้ “ของขวัญสำหรับหกปีที่บัวยอมไปเรียนต่อกับการได้กอดอาปีย์แค่หนึ่งนาที อาปีย์ให้บัวเถอะนะคะ” น้ำเสียงออดอ้อนทำให้หัวใจคนฟังเหมือนถูกบีบรัด ลมหายใจสะดุดไปครู่หนึ่ง ปิลันธรพยายามสูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆ และใช้ความนิ่งเงียบตอบรับคำขอไปอย่างเนียนๆ