ความสนิทสนม ความใกล้ชิด ความเห็นอกเห็นใจ ตลอดจนบรรยากาศที่เอื้ออำนวยให้ ทำให้คนเราลืมตัวได้ เช่นเดียวกับเขา “ฐากูร” ชายหนุ่มวัย 30 ปี ที่ต้องใกล้ชิดกับหลานสาวในนามอย่าง “พระพาย” วัย 20 ปี ที่สดใสสมวัยสาวน้อยวัยแรกแย้ม ที่แย้มหัวใจผู้เป็นอาเข้าให้ ****** “เดี๋ยวพระพาย เป็นอะไร โกรธอาเหรอ” ฐากูรตัดสินใจถาม เมื่อมาคิดๆ ดูแล้ว เขาเป็นฝ่ายคิดมาก ผิดที่ระแวงพระพายกับเจมส์ จนเคืองไม่เข้าเรื่อง ซ้ำยังพูดอะไรที่ไม่ค่อยจะเข้าหูให้พระพายไม่สบายใจด้วย ทั้งที่เธอเจ็บตัวก็เพราะเขา หญิงสาวมองมือใหญ่ที่จับแขนเธอไว้ ความร้อนจากฝ่ามือทำเอาเธอใจเต้นไปหมด แต่คงจะไม่ใช่ เธอเลิกคิดได้แล้ว บอกตัวเองก่อนจะรั้งแขนออกจากการเกาะกุมของเขา ที่ฐากูรปล่อยแต่โดยดี “ทำไมพระพายจะต้องโกรธอากูรด้วยล่ะคะ ขอตัวก่อนนะ พระพายเหนื่อยค่ะ อยากอาบน้ำนอนค่ะ ปวดแผลด้วย” เธอบอก ยกมือขึ้นกุมหน้าผากที่ยังมีผ้าก๊อตปิดไว้ และวันนี้ให้หมอทำแผลให้ที่มันดีขึ้น เพราะเธอทานยาตามที่หมอบอก “แล้วกินข้าวมาหรือยัง” เขาอดถามไม่ได้ อยากคุยด้วย “กินแล้วค่ะ นี่ก็เลยซื้อมาฝากอากูรด้วย” เธอชี้ไปที่ถุงเกี๊ยวเปิด “เหรอ ขอบใจมากนะ แล้วนี่ปวดหัวมากหรือเปล่า เดี๋ยวอาเอาผ้าชุบน้ำร้อนไปให้ประคบไหม” เขาแนะนำ “ไม่เป็นไรค่ะ กินยาคงจะหาย ขอตัวนะคะ” ร่างบางเดินก้มหน้า เดินผ่านเขาไป น้อมหลังลงนิดหนึ่ง เหมือนกับเดินผ่านผู้ใหญ่ ทำเอาฐากูรใจหายวาบ “พระพาย” เขาเอ่ยชื่อเธออกมาเบาๆ มองร่างบางในชุดนักศึกษาที่งดงาม เดินขึ้นบันไดบ้านไปเงียบๆ ทำเอาหัวใจชายหนุ่มเจ้าของบ้านเจ็บแปลบๆ อย่างไม่เคยเป็นมาก่อน “นี่อาทำให้พระพายลำบากใจ ไม่อยากมองหน้าอาขนาดนี้เชียวเหรอ” เขาคิดอย่างน้อยใจ ไม่คิดว่า พระพายจะโกรธเขาแบบนี้ จนไม่อยากจะมองหน้า ทำเอาคนตัวสูงคิดหนัก หน้าตึงเครียด มองถุงเกี๊ยวเป็ด แล้วเดินเข้าไปในห้องครัว ก๊อกๆ เสียงเคาะห้องนอนเล็กของพระพายดังขึ้น ขณะที่หญิงสาวเพิ่งจะขึ้นนอนบนเตียง หลังจากคุยไลน์กับแต้วเสร็จแล้ว “คะ” เธอถามขึ้น เมื่อเปิดประตูแย้มออกมา รู้ดีว่า ต้องเป็นเขา “กินยาหรือยัง” เขาถาม มองร่างบางที่อาบน้ำแต่งตัวใหม่เรียบร้อย “กินแล้วค่ะ” เธอตอบ ไม่ยอมเปิดประตูกว้างอย่างแต่ก่อน แต่กลับแย้มออกมาแค่คุยกับเขาเท่านั้น ทำเอาฐากูรทนไม่ได้ “ขออาเข้าไปหน่อยได้ไหม” “เอ่อ...คงไม่เหมาะมั้งคะ” เธอทำท่าอึกอัก จนเขาเริ่มไม่พอใจ ใช่จะไม่เคยเข้าไปในห้องของเธอสองต่อสองเสียที่ไหน “ทำไม พระพายจะนอนเหรอ” “ค่ะ” เมื่อเขาถาม ก็ตอบไปแบบนั้น “ได้ งั้นอาไม่กวนแล้ว นี่กินนมอุ่นๆ ก่อนละกัน จะได้สบายท้อง” เขายอมแพ้ง่ายๆ ยื่นแก้มนมที่อุ่นเตรียมมาให้เธอส่งให้ “ค่ะ ขอบคุณอากูรมากค่ะ” พระพายบอก ยื่นมือมารับ แต่ฐากูรดึงกลับ ไม่ยอมให้เธอถือ “แน่ใจนะว่า ไม่ได้โกรธอา” เขาถามย้ำให้แน่ใจ