“ยัยคาปู! นี่เธอเห็นฉันเป็นอะไร พ่อของเธอขโมยแหวนเพชรของฉัน แล้วเธอยังมีหน้ามาขอให้ปล่อยแถมมายืมเงินต่ออีก ถ้าฉันให้ ฉันก็ควายดีๆ นี่เอง” ร่างสูงลุกพรวดขึ้นยืน แทบอยากจะจับชามาวีร์โยนออกนอกห้องไป “โอ๋...อย่าเพิ่งโกรธคาปูนะคะ คาปูรู้ว่ามันมากไปก็เลยมีข้อเสนอให้ยังไงคะ” “ข้อเสนอ ให้ตัวเองเป็นเมียบำเรอของฉันนี่นะ” เขาย้ำคำอย่างชัดถ้อยชัดคำ “ใช่ค่ะ” “ไม่!” “คาปูเก่งนะคะ!”