เวลาที่ผู้เขียนรู้สึกไม่ดี จิตไม่มีกำลัง เจ็บปวดตามร่างกาย ขาดสมาธิ จิตไม่ผ่อง แล้วเกิดความท้อแท้ในบางขณะ ก็จะสวดบทนี้ ผู้เขียนเชื่อว่า ในบางครั้งหรือบางอารมณ์คนเราทุกคนจะมีความรู้สึกทดท้อและเบื่อหน่าย มองเห็นอะไรก็ขัดหูขัดตา ไม่สบายตา ไม่สบายใจ หงุดหงิด ฟุ้งซ่าน รำคาญ เป็นเหมือนกันเกือบทุกคน แต่ไม่ได้เป็นอยู่ตลอดเวลา เป็นบางขณะ นั่นเพราะจิตขาดกำลัง จิตไม่เป็นกุศล บทสวดเหล่านี้ ทำให้ผู้เขียนรู้สึกดีขึ้น สบายใจขึ้น จึงปรารถนาจะนำมาเผยแพร่ให้ท่านได้สวดกันบ้าง