โปรย บุรุษเอย... ข้ามาแล้ว! ………………………………………… จะเป็นยังไงเมื่อโฉมงามร้อยชาย ถูกถีบมาเกิดใหม่ในร่างของดรุณีสาวชาวบ้านธรรมด๊า ธรรมดา บอกก่อนเลยว่า สิ่งแรกที่นางจะทำหลังจากที่เปิดเปลือกตา อยู่ในร่างของดรุณีไร้เดียงสา ข้าจะหาเกี้ยวบุรุษหล่อเหลาไม่ซ้ำหน้ามาเชยชม แต่...ทว่าสิ่งที่นางคิด กลับถูกบุรุษแปลกหน้า ที่พยายามกลายมาเป็นคนคุ้นเคยผู้นั้น สกัดทางขวางกั้นเข้าเสียแล้ว... ............................................................................. ขาสวยข้างหนึ่งของนางถูกเขายกวางขึ้นพาดหัวไหล่กว้าง ในขณะที่อีกข้างหนึ่งมือหนาก็ผลักแบให้อ้าถ่าง เผยสองกลีบเนินพูเด่นประชันหน้าท้าทายสายตาคมยิ่งนัก “ข้าจะชิมความหวานจากกายเจ้า” “ท่านต้องมีชีวิตรอดจากยาบ้า ๆ พวกนี้เสียก่อนจึงจะสามารถทำได้” “เห็นชัดว่าเจ้าเป็นคนของหมู่บ้านนี้แน่” “ข้าเองก็ถูกลวงล่อด้วยพิษร้ายกาจชนิดเดียวกัน” “เช่นนั้นแล้ว เราทั้งสองต่างฝ่ายต่างต้องช่วยเหลือซึ่งกันและกันแล้ว” “ข้ามิได้อิดออด เพียงแต่อยากจะบอกกล่าวกับท่านบางอย่าง...ฮึก อ๊ะ! ซื๊ด ซื๊ดดด” “คับแน่นยิ่งนักแล้ว หรือว่ากายเจ้ายังคงบริสุทธิ์ผุดผ่องอย่างที่ข้าคิดไว้” .............................................................................................................................................................................