ความจริงจากเจ้าหนี้ : “ผมเป็นทนายประจำตัวคุณเมอยาฟ นายท่านมอบหมายให้มาแจ้งกับพวกคุณว่า หากคุณอัลฟาลต้องการดำเนินธุรกิจโดยมีอำนาจ สิทธิ์ขาดการบริหารเช่นเดิม ก็ให้ส่งบุตรสาวไม่ว่าจะทั้งหมดที่มีหรือคนใดคนหนึ่งตามแต่สะดวก เพื่อชดใช้หนี้สินทั้งหมดเป็นเวลาหนึ่งปีเต็ม ห้ามขาดตกบกพร่องแม้วินาทีเดียว มิฉะนั้นจะถือเป็นโมฆะทันที” ความจริงจากคนที่ไม่อยากชดใช้อะไรให้ใคร : อาฟียาเหลือบค้อนแม่น้องสาวปากร้ายอีกรอบก่อนขยับแว่นให้เข้าที่ “ระรินดาว..ก็ยัยรินนาไงล่ะ เป็นพี่ประสาอะไรน่ะเธอ แค่นี้ก็จำน้องไม่ได้” ถ้าเป็นยามปกติคงได้สวนกลับทันควันไปแล้ว หากคนฟังไม่ฉุกคิดอะไรบางอย่างได้ “จริงสิ! อัลฟาลยังมีลูกสาวอีกคนนี่นา ฉันรู้แล้วล่ะว่าใครควรจะไปคาฮาล” จากความจริงสู่ความจริง ทำให้ 'ระรินดาว' ไม่อาจหลีกหนีซึ่งความจริง ไปได้!