“มองอยู่ได้เดี๋ยวฉันก็คิดค่ามองซะเลยนี่” พ่อเลี้ยงพิพัฒน์เอ่ยกับอลินชาทีเล่นทีจริง เวลานี้เขาอารมณ์ดีมาก ๆ เลยก็ว่าได้ที่จะได้กินเธอ พอคิดมาถึงตรงนี้ลูกชายเขาก็ตื่นตัวขึ้นมาทันที “ซะ...เซ็กซี่...” อลินชาไม่รู้เลยว่าตอนนี้ตัวเองหลุดปากพูดอะไรออกมาให้เขาได้ยินพอสติกลับมาก็รีบเอามือปิดปากของตัวเองด้วยความเขินอายทันทีที่ตัวเองพลั้งปากเอ่ยชมหลงใหลในตัวเขา “เธอว่าอะไรนะอลิน พอดีฉันได้ยินไม่ชัดเท่าไร ขอฟังอีกครั้งได้ไหม” เขาได้ยินชัดเจนทุกคำที่หญิงสาวพูดแต่เขาอยากจะแกล้งเธอเลยเอ่ยถามอีกครั้ง “ปะ...เปล่า...แค่ฉันว่าคุณอาบน้ำเสร็จเร็วจัง” อลินชาอายจนแทบอยากจะแทรกพื้นห้องหนีเลยก็ว่าได้ในเวลานี้ “เมื่อกี้เธอไม่ได้พูดยาวแบบนี้นี่อลิน? ถ้าฉันหูไม่ฝาดนะเมื่อกี้นี้เธอพูดว่า ‘เซ็กซี่’ นะ ฉันเพิ่งรู้ว่าเธอก็แอบอ่านกินฉันเหมือนกัน แต่ไม่ต้องแอบหรอกเพราะคืนนี้ฉันจะให้เธอกินฉันทั้งตัวเลยอลิน” “บ้า!” ไม่น่าหลงใหลในหุ่นเขาจนพลั้งปากพูดไปเลย “กรี๊ด!" อลินชาร้องกรี๊ดออกมาทันทีเมื่อเขาดึงผ้าขนหนูที่ใส่ออกมาจากห้องน้ำโยนทิ้งไปที่ตะกร้า และตอนนี้ก็ได้เห็นชีเปลือยตัวเป็น ๆ ต่อหน้าต่อตาจนหญิงสาวต้องรีบเอามือขึ้นมาปิดตาของตัวเองไว้ “จะปิดทำไมอลิน เอามือออกเดี๋ยวนี้ฉันบอกให้เอาออกไง” ไม่ใช่แค่สั่งให้อลินชาเอาออกแค่นั้นแต่เขาเดินมาดึงมือหญิงสาวออกเลย “ว้าย! ชีเปลือยคนเขาไม่อยากเห็นยังอยากโชว์อีก เดี๋ยวตาบอดกันพอดี” “เธอยังไม่ชินกับลูกฉันอีกเหรออลิน ฉันว่าเรามาเริ่มกันเลยนะอลิน ตอนนี้ลูกชายฉันมันตื่นแล้ว และถอดชุดนอนเด็กออกได้แล้ว ฉันไม่อยากให้เสียเวลามากไปกว่านี้แล้ว รู้ไหมว่ามันทรมาน” เขาไม่รอให้อลินชาถอดเองตามเขาสั่งให้เสียเวลาไปมากกว่านี้เขาเลยจัดการถอดมันออกให้หญิงสาวเสียเลย “กรี๊ด! พ่อเลี้ยง ฉันอายนะ” อลินชาตกใจที่อยู่ ๆ มือหนาของเขาก็ปลดเปลื้องเสื้อผ้าของเธอออกอย่างรวดเร็ว “ถ้าไม่ถอดเราจะรักกันได้อย่างไรอลิน เหลือแค่ชุดชั้นในแล้วเธอจะถอดเองหรือให้ฉันถอดให้” พอเอ่ยเสร็จก็ทำท่าจะถอดชุดชั้นในเธออย่างที่ว่าแต่เธอห้ามไว้ทัน “ไม่ต้องถอดเองได้ แต่ขอปิดไฟก่อนนะ ฉันอายอ่ะ...” สาวเจ้าก็เดินไปปิดไฟในห้องทันที แต่พอเดินกลับมาที่เตียงพ่อเลี้ยงพิพัฒน์ก็ฉุดเธอลงมานอนที่เตียงกับเขาทันที เพราะเขานอนรอเธอตั้งแต่ที่เธอเดินไปปิดไฟแล้ว “อุ๊ย! ตาแก่...” อลินชาหลุดปากอุทานออกมาซะเสียงดังเลยจนทำให้คนที่ฉุดเธอลงมาโกรธขึ้นมาทันที “ถึงฉันจะแก่แต่ฉันก็ได้เด็กอย่างเธอมาเป็นเมียก็แล้วกันอลิน อีกอย่าง เด็กอย่างเธอก็ติดใจร้องครวญครางตลอดมิใช่เหรอเวลาที่ฉันรักเธอ เห็นไหม คนแก่อย่างฉันทำให้เธอได้พบกับความสุขมากมายแค่ไหน นับครั้งไม่ถ้วนเลยก็ว่าได้ในแต่ละคืนที่เรารักกัน จะบอกไว้อย่างนะ ของแบบนี้ฉันทำคนเดียวไม่ได้ถ้าเธอไม่ร่วมมือกับฉันด้วย” อะไร ๆ ก็แก่ คนเขาก็น้อยใจเป็นเหมือนกันนะ “ถ้าคุณไม่ขืนใจฉันจนฉันยอม คุณก็ไม่ได้แอ้มฉันหรอกคนลามก คนบ้ากาม คนเห็นแก่ได้” อลินชายังว่าเขาต่อโดยที่ไม่คิดเลยว่าอีกไม่กี่นาทีนี่เธอจะเป็นคนร้องขอให้เขารัก และตอนนี้ชุดชั้นในของสาวเจ้าก็โดนเขาถอดออกหมดแล้วเลยเหลือแต่ร่างเปลือยเปล่าที่ใกล้ชิดกัน ยังดีที่เธอได้ปิดไฟในห้องแล้ว หญิงสาวจึงไม่อายเขาเท่าไรนัก “ได้ งั้นมาพนันกันไหมว่าฉันไม่ได้ขืนใจเธอเลยแต่เธอยอมฉันเองต่างหาก หึหึ” ตอนนี้มือหนาของเขาเริ่มอยู่ไม่เป็นสุขเสียแล้วยิ่งร่างนุ่มนิ่มนี้ยิ่งทำให้อารมณ์พิศวาสในตัวเขาปะทุขึ้นจนตอนนี้เอาอะไรมาฉุดก็ไม่ลงแล้วถ้าไม่ได้ปลดปล่อยให้หนำใจ “อื้อ!" อลินชาครวญครางทันทีเมื่อโดนเขาสัมผัสแค่นิดเดียวเธอก็ร้องครางออกมาแล้ว แต่เธอยังปากแข็งเอ่ยปฏิเสธเขา “ฉันไม่ได้เต็มใจ!" “หึหึ ไม่เต็มใจแต่โอบกอดฉันแน่นเลยนะ ถ้าเต็มใจเธอจะไม่ลุกขึ้นมาปล้ำฉันเลยเหรอ หึหึ” ตอนนี้เขาพลิกร่างขึ้นทับอลินชาเรียบร้อยแล้ว ส่วนลิ้นร้อนของเขาก็ทำหน้าที่ลากผ่านร่องทรวงอิ่มของเธออย่างหลงใหลก่อนที่จะผละออกมาที่ปากอิ่ม เพื่อที่จะชิมข้างในโพรงปากอันหวานล้ำของเธอว่ามันน่าค้นหาน่ากลืนกินแค่ไหน และเวลานี้สติของอลินชาได้หนีหายไปหมดแล้ว ตอนนี้ร่างเธอกำลังตอบสนองเขาและรับสัมผัสจากเขาด้วยความเต็มใจเสนอตอบเขา “อื้อ!" สาวเจ้าร้องครางอีกครั้งเมื่อเขาปล่อยให้ปากเธอเป็นอิสระ “หึหึ คิดดูให้ดีนะอลินว่าใครกันแน่ที่ต้องการใคร” เขาผละออกมาจากปากเธอเพื่อที่จะมาพูดย้ำเตือนสติหญิงสาวให้ได้อายกับคำพูดที่เอื้อนเอ่ยออกมาก่อนหน้านี้ แต่มือหนาทั้งสองข้างของเขาไม่ได้หยุดที่จะเคล้นคลึงดอกบัวคู่งามของเธอเลย “ฉันเชื่อแล้วพ่อเลี้ยง ได้โปรดปรานีนางบำเรอขัดดอกคนนี้ด้วยเถอะ ไม่ไหวแล้ว ขอเถอะนะพ่อเลี้ยง อื้อ!" อลินชาทนกับความเสียวซ่านไม่ไหวอีกแล้วในเวลานี้ พ่อเลี้ยงพิพัฒน์ก็ไม่รอช้าที่จะใช้นิ้วของตัวเองเข้าไปสำรวจในกุหลาบงามหญิงสาวก่อนที่จะส่งลูกชายของตัวเองเข้าไปยึดครองพื้นที่ข้างในกุหลาบงามดอกนี้ “อื้อ! อลินเธอยังคงแน่นเหมือนเดิมเลยนะ” เขาเอ่ยออกมาลอย ๆ ด้วยความชอบใจ ที่สาวเจ้ายังคับแน่นเสมอสำหรับเขา “อืม! พ่อเลี้ยงอย่าแกล้งอลินสิคะ” ตอนนี้อลินชาส่งสายตายั่วยวนให้กับพ่อเลี้ยงพิพัฒน์จนต้องรีบเอานิ้วออกจากกุหลาบงามเธอและแทนด้วยลูกชายของเขาทันที “อื้อ! เธอนี้สุดยอดจริง ๆ อลิน ฉันชักจะติดใจเธอแล้วสิ สงสัยต้องมานอนที่เรือนพิกุลทุกวันแล้ว” ปากพูดแต่สะโพกสอบเขาก็ทำงานไปด้วย เขาเร่งจังหวะเข้าออกช้าบ้างเร็วบ้างแล้วแต่อารมณ์ “พ่อเลี้ยงเร็ว ๆ หน่อยได้ไหม อลินใกล้แล้วนะ ขออีกนิดนะคะ อื้อ!" แล้วพ่อเลี้ยงพิพัฒน์ก็พลิกให้อลินชาขึ้นคร่อมตัวเองทันทีเมื่อเธอร้องขอให้เขาเพิ่มจังหวะให้เร็วขึ้นแต่เขาไม่ทำตาม “พ่อเลี้ยงจะทำอะไรคะ?” อลินชาเอ่ยถามด้วยความขัดใจ ทั้ง ๆ ที่เธอใกล้จะไปถึงแดนฉิมพลีอยู่แล้วแต่โดนเขาหยุดและพลิกร่างเธอขึ้นคร่อมเขาแทนซะงั้น ตอนนี้หญิงสาวก็รู้แล้วว่าอารมณ์ค้างที่เพื่อน ๆ ที่มหาวิทยาลัยเธอพูดกันมันเป็นอย่างไรเพราะตอนนี้เธอกำลังประสบอยู่