หญิงสาวร่างงามวิ่งข้ามถนนฝ่าสายฝนโปรยปรายในช่วงใกล้ค่ำจากฟิตเนสหรูซึ่งเป็นสถานที่ทำงานของเธอมายังร้านกาแฟเล็ก ๆ ซึ่งเธอจะเข้ามาสั่งกาแฟแล้วนั่งรอคนรักที่นี่ทุกวัน และวันนี้ก็เช่นเดียวกัน แต่วันนี้เป็นการรอคอยเพื่อที่จะได้รับคำตอบจากเขาว่าเขาจะเลือกใครระหว่างเธอซึ่งเป็นคนรักมานานถึงเจ็ดปี กับผู้หญิงคนใหม่ของเขาที่เพิ่งรู้จักกันไม่นาน แต่เขากลับไม่มาตามนัด มีเพียงข้อความที่ส่งมาทางแอพพลิเคชั่นไลน์ว่าจะเลือกผู้หญิงคนใหม่ และขอเลิกรากับเธอ ด้วยเหตุผลที่ว่าผู้หญิงคนใหม่ของเขาอ่อนแอมากไม่สามารถรับความกระทบกระเทือนทางจิตใจได้ ซึ่งเธอเป็นผู้หญิงที่แข็งแรงคงจะอยู่ได้โดยไม่มีเขา คำตอบของกรพัฒน์ซึ่งเป็นคนรักของเธอทำให้วรรษาเสียใจมาก จึงวิ่งฝ่าสายฝนกลับไปยังที่พักซึ่งเป็นคอนโดมิเนียมที่เธอพักอยู่คนเดียวไม่ไกลจากที่ทำงานมากนัก ระหว่างที่เธอกำลังตกอยู่ในห้วงแห่งความเศร้าบนเตียงนอน นั่งทอดสายตามองเม็ดฝนที่กำลังตกกระหน่ำอยู่ด้านนอกผ่านบานกระจกหนาของห้องนอน เสียงเตือนของอีเมลในสมาร์ตโฟนก็ดังขึ้น เรียว! คือคนที่หญิงสาวนึกถึง เพราะเสียงเตือนอีเมลที่คุ้นเคยนี้เธอได้รับมาร่วมสิบห้าปี เธอรู้จักกับเขาผ่านห้องแชทของเว็บไซต์แห่งหนึ่ง หลังจากนั้นเธอก็ติดต่อกับเขาผ่านทางโปรแกรม ICQ MSN จนกระทั่งเมื่อ MSN เลิกให้บริการเธอเคยชวนเขาพูดคุยผ่านโซเชียลเน็ตเวิร์ค แต่เขากลับขอที่จะคุยกับเธอต่อทางอีเมลแทน เนื่องจากที่เคยตกลงกันว่าอยากจะพูดคุยกันโดยไม่เปิดเผยตัวตน หลังจากที่เธอได้พูดคุยกับเรียวซึ่งเป็นนามแฝงของชายหนุ่มในโลกออนไลน์ที่เขาใช้คุยกับเธอมาตั้งแต่เธออายุ 14 ในขณะที่เขา อายุ 18 และในขณะที่ตอนนี้เธออายุ 29 ระยะเวลาสิบห้าปีที่พูดคุยกันมา ทำให้เรียวสัมผัสความผิดปกติของวรรษาผ่านตัวอักษร เขาจึงซักถามถึงความผิดปกติของเธอในวันนี้ วรรษาจึงได้บอกความจริงกับเขาไปว่า เธอเลิกกับกรพัฒน์แล้ว เพราะตลอดเวลาที่คุยกันเรียวจะรู้เรื่องของเธอทุกอย่าง เพราะตลอดเวลาสิบห้าปีที่ผ่านมา ทั้งสองได้ถ่ายทอดเรื่องราวต่าง ๆ ในชีวิตประจำวันให้รับรู้กันอยู่เสมอจนกลายเป็นความคุ้นเคย คำแนะนำต่าง ๆ ที่ได้รับจากเรียวมักจะเป็นคำแนะนำที่ดีเสมอ ทำให้วรรษาเชื่อฟังคำแนะนำของเขาตลอดมา จึงได้บรรยายความรู้สึกของตัวเองและตัดพ้อออกมาว่า ทำไมฤดูฝนถึงไม่เป็นของเธอ ทั้ง ๆ ที่เธอก็ชื่อฝน ชื่อจริงของเธอก็แปลว่าฤดูฝน แต่ทำไมเมื่อย่างเข้าสู่ฤดูฝนเมื่อไร เธอจะต้องเจอแต่ความโชคร้ายอยู่ร่ำไป เมื่อเขาเห็นเธออยู่ในความโศกเศร้าจึงได้ตอบอีเมลกลับมาว่า ‘ผมจะทำให้ฤดูฝนนี้เป็นของคุณ’ ก่อนจะปลอบโยนแล้วบอกให้เธอไปนอนหลับพักผ่อนให้สบายใจ เรื่องราวจะเป็นอย่างไรต่อไปดาวน์อ่านได้ในเล่มนะคะ...