“เสียแรงที่ฉันอุตส่าห์เฝ้าทะนุถนอมเธอ ดูแลเอาใจใส่เธออย่างที่ผู้ชายคนหนึ่งพึงจะทำได้ แต่เธอกลับมาตอบแทนฉันแบบนี้” “ภานุคะ...จริงอยู่ที่ฉันหลอกคุณ โกหกคุณ เพราะมันเป็นงานของฉัน แต่สิ่งหนึ่งที่ฉันไม่เคยหลอกคุณเลยคือ ฉันรักคุณ นะคะ” “หยุดพูดได้แล้ว...นังงูพิษ” ภานุตะคอกเสียงใส่เธอ ด้วยอารมณ์เกรี้ยวกราด ก่อนจะสั่งให้ลูกน้องจับเรือนร่างของเธอมัดตรึงไว้กับเตียงเหล็ก “ห๊า!...ภานุ อย่าทำกับฉันแบบนี้เลย ปล่อยฉันไปเถอะ” หญิงสาวร้องขอความเห็นใจจากมาเฟียใจโหด เพราะเธอรู้ตัวดีว่าชะตากรรมของเธอจะเป็นอย่างไร